Ο Τσαγκάρης έφυγε. Ήταν η απόλυτη προσαγόρευση του Αντωνίου Μάρκου Γιαννακού ο οποίος έφυγε από κοντά μας στις 14 Σεπτεμβρίου τ.έ. σε ηλικίαν 87ετών.
Άνθρωπος δραστήριος, αεικίνητος, ωκύπους, απασχολούμενος εκτός από το επάγγελμά του και με τους κήπους και τα λοιπά οικιακά θέματα. Στην κοινωνίαν ήταν «συντρέχτης» ήτοι έτρεχε και βοηθούσε τους πάντες αν είχαν χειρονακτικήν ανάγκην στην εργασίαν τους ή σε κάποιον τεχνικόν τους έργον. Εύχαρις και καλομίλητος στις συζητήσεις προσείλκυε πάντα πολλούς γύρω του.
Στο κέντρον της Χώρας είχε το υποδηματοποιείον του, ένα μικρόν δωμάτιον, αλλά με μεγάλην «καρδιά» και μεγάλες εξυπηρετήσεις. Εξυπηρετούσε αμέσως τους πάντες και συχνά στα «μπαλώματα» υποδημάτων δεν έπαιρνε χρήματα, όταν σήμερα για την πιο ασήμαντη εξυπηρέτηση οι διάφοροι «μαστόροι» σου παίρνουν από 2 ευρώ το ολιγώτρον! Αν πληρωνόταν ο Τσαγκάρης στα μικρομπαλώματα θα είχε εισπράξει αρκετά χρήματα!
Το «σκυτοτομείον» όπως το αποκαλούσε Ελληνιστί, ήταν κέντρον μονίμων επισκεπτών. Πάντα είχε επισκέπτες ανεξαρτήτου ώρας. Εκεί ελύοντο όλα τα θέματα του Νησιού και της Ελλάδος! Γι’ αυτό προεπεκλήθη «Η Βουλή των Ελλήνων». Έξω από αυτό συχνά διήρχετο όταν ευρίσκετο στην Αμοργόν, ο Μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, ίστατο στην εξωθύραν έλεγε καλημέρα και προχωρούσε. «Η Βουλή» ήταν αγαπητή στους πάντες. Τόσον πολύ, ώστε προσείλκυσε στα ένδον της με την πάροδον του χρόνου και τον Πατριάρχην! Ο απλός αυτός Άνθρωπος εκάθητο σε καναπέ που δεν είχε στρώμα αλλά ένα χράμι. Και όμως ήταν ευχαριστημένος. Άκουγε τις γνώμες όλων και συζητούσε με τους πάντες «ωσεί φίλος»!!! Οσφραίνετο επ’ αρκετόν την δερματίλαν και δεν δυσανασχετούσε καθόλου.
Σε κάποιαν στιγμήν οι άθλιοι εφοριακοί επέβαλαν στον Τσαγκάρην, μεγάλον φόρον για υπερκέρδη! Σχολίασα το γεγονός στην εφημερίδα μου «Αμοργιανα νέα» της οποίας παραλήπτης ήταν και ο Πατριάρχης, ανέγνωσε το δυσάρεστον, στενοχωρήθηκε και μου απήντησε δι επιστολής ότι πιστεύει να διευθετηθεί το θέμα και η « Βουλή» να μη κλείσει!
Αυτό το κύρος είχε το Τσαγκαράδικον, κάτι που δυσκόλως συμβαίνει ακόμα και σε επίσημα Γραφεία!
Ο Αντώνης ήλθε σε γάμον με την Δήμητραν, ευγενεστάτην κυρίαν η οποία δυστυχώς απήλθε προ ολίγου και, απέκτησαν δύο τέκνα τον Αρτέμιον Ιερέαν στην Αγίαν Ειρήνην Αθηνών και την Ευαγγελίαν Νοσηλεύτριαν στο Νοσοκομείον Αμοργού! Δύο παιδιά διαμάντια. Δύο πρόσωπα τα οποία τιμούν την Χώραν ήτις έχει να επιδείξει δεκάδες ευγενών πολιτών.
Αείμνηστε φίλε Αντώνιε
Δεν έφυγες από την μνήμην κανενός γιατί όλοι θα σε θυμόμαστε πάντα σαν ένα ευχάριστον χαρακτήρα και έναν άριστον οικογειάρχην, αλλά και ένα μέλος αξιόλογον στην Κοινωνίαν.
Η μνήμη σου θα είναι αιωνία.
Στα τέκνα σου εκφράζομεν τα βυσσόθεν συλλυπητήρια.
Μιχαήλ Στρατουδάκης