Επανέφεραν σήμερον (8/3) στην δημοσιότητα, επ ευκαιρία των γενεθλίων του Κων. Καραμανλή την φράση «Ανήκομεν εις την Δύσιν» την οποίαν εξέφρασεν από του Βήματος της Βουλής τον Οκτώμβριον του 1975. Και  θεώρησαν σημαντικήν αυτήν την έκφραση, ότι δηλαδή συμπεριλαμβανόμεθα μεταξύ των πολιτισμένων και οικονομικώς ανεπτυγμέων Κρατών αφού εισήλθαμεν άρτι στην Ευρωπαϊκήν Οικονομικήν Κοινότητα (ΕΟΚ), πρόδρομον της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Πόσον όμως ιστορικώς είναι βάσιμος αυτή η έκφραση την οποίαν μυρικαστικώς αναφέρουν  συχνάκις οι πολιτικοί ομοϊδεάτες του;

Ο Πολιτισμός στην Δύση, την Δυτικήν Ευρώπην, προήλθεν από την ανατολην και κατά κύριον λόγον από την Ελλάδα η οποία ήκμαζε όταν οι δυτικοί ήσαν ανύπαρκτοι ως οργανωμένη κοινωνία πολλώ δε μάλλον ως παράγουσα πολιτιστικά δεδομένα σε όλους τους τομείς,  οίον γράμματα, τέχνες, αθλητισμόν, θέατρον,  λουτρά για το κοινόν και άλλα, τα οποία ήσαν σε ουρανομήκη ύψη στην Ελλάδα!

Ο Πολιτισμός διαλάμπων επί χιλιάδες έτη μέχρι σήμερον εγεννήθη και ήκμασε στην Ελλάδα και την  Ελληνικήν Ιωνίαν με επέκταση σε όλην την λεγομένην  αργότερον Μικράν Ασίαν, η οποία τελεί υπό άλλους κυριάρχους. Πολιτισμός με κορυφαίες πνευματικές διάνοιες παγκοσμίου κύρους και απτώτου αναγνωρίσεως μέχρι σήμερον. Φιλοσόφους, Ρήτορες, Καλλιτέχνες, Αρχιτέκτονες,  Γλύπτες; Τραγωδούς, Αστρονόμους, Ιστορικούς, Ποιητές. Από το 1.000 π.Χ. ήσαν στα βήματα της κλίμακος της Παγκοσμίου μεσουρανήσεως, προσφοράς και αναγνωρίσεως. Δημιούργησαν πολιτισμόν ζώντα μέχρι σήμερον και διδάσκοντα τους πάντες. Αποθαυμαζόμενον υπερμέτρως. Ήλιος τηλαυγής και διαρκώς έντονος. Η αφή της ροίας του έγινε στην Ελλάδα και έκτοτε παραμένει εκεί εκπέμπουσα ακτίνες φωτός -πολιτισμού στην Δύση. Λίαν αξιόλογοι πολιτισμοί υπήρχαν και σε άλλες χώρες της ανατολης.

Την λαμπρήν αυτήν για την Ελλάδα περίοδον, η Δύση δεν έχει να αποδείξει  τίποτε σε κανέναν τομέα. Άλλωστε έζων νομαδικώς. Χρησιμοποιούσαν δε ως εργαλεία τον λίθον, όταν οι Έλληνες  ανεκάλυψαν την χρήση του χαλκού και πραγματοποίησαν θαύματα. Λαμπροί πολιτισμοί ανεπτύχθησαν στην Ηπειρωτικήν Ελλάδα, στο Αιγαίον, στην Κρήτην, δύο χιλιάδες χρόνια π.Χ. όταν στην Ευρώπην κυριαρχούσαν μόνον αγέλες αγρίων ζώων!! Ο Μινωϊκός, ο Μυκηναϊκός και ο Κυκλαδικός Πολιτισμός ευρίσκοντο σε ζηλευτήν λαμπρότητα. Ακολούθησε ο πολιτισμός των Αθηνών με τον «Χρυσούν Αιώνα» και την πηγήν των Γραμμάτων από τα οποία διδάσκεται μέχρι σήμερον η Δύση. Οι αναδειχθέντες φιλόσοφοι ή συγγραφείς ή καλλιτέχνες τους τελευταίους αιώνες εν τη Δύση, πήραν ως βάση τις διδασκαλίες των Αρχαίων Ελλήνων  τις προσήρμοσαν αναλόγως και ανεδείχθησαν.

Πέραν του αδιαμφισβητήτου της γεννήσεως όλων των μορφών του Πολιτισμού εν Ελλάδι από τον οποίον εδιδάχθη και η Δύση, υπάρχει και ο κοινωνικός τομέας. Η καθημερινή ζωή. Δεδομένον. Τον 11^ον αιώνα μ.Χ. η ζωή και η τροφή ήταν λιτή, πλημμελής, βρώμικη και ανθυγιεινή ακόμα και  για τους κατέχοντας ύπατα αξιώματα. Η σημερινή Ευρώπη μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και επί πέντε αιώνες, παρουσίαζε την εικόνα μιας πάμφτωχης αγροτικής κοινωνίας. Κρέατα έτρωγαν σπανίως, τα οποία πάστωναν αλλά τα υλικά δεν ήταν επαρκή και πολλές φορές τα έτρωγαν σάπια. Ολόσωμον πλύσιμον έκαναν δύο φορές τον χρόνον! Οι Γαλλίδες χρησιμοποιούσαν αρώματα για αποφυγήν της δυσοσμίας, εξ ου και η ανάπτυξη κορυφαίων επιχειρήσεων σήμερα! Αν ήσαν ευπαρουσίαστες δεν θα είχαν ανάγκην πλαστής  ομορφιάς, σε αντίθεση με τις Ελληνίδες που ήσαν ωραίες όπως μας πληροφορεί ο Όμηρος.  « Οί  τ’ είχον Φθίην ήδ’ Ελλάδα καλλιγύναικα» (Ιλ.Β. 683-684) δηλ. αυτοί, οι άνδρες του Αχιλλέα, κατείχαν την Φθίαν, (Φθιώτιδα)   και την Ελλάδα με τις ωραίες γυναίκες. Δεν χρησιμοποιούσαν το 1.000 π.Χ. γαλλικά καλλυντικά!!!!! Η αγραμματοσύνη κυριαρχούσε, κάποια δε μάθηση γινόταν στις εκκλησίες. Και αξιωματούχοι ήταν αγράμματοι. Ο βασιλεύς Μέγας Όθων της Γερμανίας ήταν εντελώς αγράμματος!!!

Δώσαμεν μίαν  στοιχειώδη εικόνα  για τον Πολιτισμόν της Ελλάδος στον οποίον αναγκαστικώς, θέλοντας και μη για μερικούς, ανήκει η Δύση, η Δυτική Ευρώπη, αλλά και  η σύντροφός αυτής αμερική, με την πολύ μεταγενεστέραν εξέλιξη!

Το λεγόμενον και σήμερα σύνθημα «ανήκομεν εις την Δύσιν» είναι μάλλον υποτελικόν, μας στερεί αυτοπεποιθήσεως, γνώσεως της Ιστορίας η οποία είναι το μέλλον εκάστης χώρας! Αν η Ελλάδα μερικές εκατονταετίες ήταν σε «προσωρινώς» μειωμένην κατάσταση, αυτό οφείλετο στους αγροίκους της Δύσεως, που υπεστήρηξαν την κατάστσαση και  οι οποίοι περιελθόντες σε μεσαιώνα σκότους, αφυπνίσθηκαν μελετώντες τους Αρχαίους Έλληνες και μετέστησαν στην Αναγέννηση!

Αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή «ξύπνησαν»,  αναγκαστικώς ανήκομεν σε αυτούς. Ημείς είμεθα  και θα είμεθα αενάως εν εγρηγόρσει επιμορφώνοντες αυτούς.

Ο Γ. Ουάσιγκτον, ότε ανέβη στην προεδρίαν της αμερικής ως ο πρώτος πρόεδρος, συνέστησε στους συνεργάτες του να προσέχουν την Ευρώπην γιατί εκεί έχουν συνεχείς πολέμους!  Σ’ αυτήν την Ευρώπην, η οποία δεν έχει αποβάλει τον χαρακτηρισμόν του Ουασιγκτώνος, μας «έμπασαν» και εμείς επαιρώμεθα ότι ανήκομεν σ’ αυτήν!!! ΟΧΙ. Δεν ανήκομεν. Πνευματικώς και ανθρωπίνως εκείνοι δέον  να ανήκουν εις ημάς, να καυχώνται και να πάψουν να είναι «ψηλομύτες», πιστεύοντες υπέρ το δέον στους εαυτούς τους!!!!

9/3/2024

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Στις 9 Νοεμβρίου τιμάται η Μνήμη του Αγίου Νεκταρίου προστάτου της νήσου Αίγινας. Εκεί εμόνασε και θαυμάσθηκε  από το κοινόν για την θρησκευτικήν του εμβάθειαν, πίστη  και τις θαυματουργές ιδιότητές του. Ήταν πολυαγάπητος Ιεράρχης. Κατάγεται από την Ανατολικήν Θράκην και στην ζωήν του υπέστη πολλές ταλαιπωρείες και διώξεις.  Στην Κωνσταντινούπολη εργαζόταν σε εργαστήριον καπνού όπου ο ιδιοκτήτης του φερόταν βάναυσα. Θέλησε να φύγει για Χίον αλλά δεν είχε τα χρήματα του εισιτηρίου και τον βοήθησε κάποιος Χωρέμης.  Εκεί εδίδασκε σε Σχολεία και κατόπιν ήλθε στην Αθήναν. Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να τελειώσει τις σπουδές του στην Θεολογικήν Σχολήν. Πριν μεταβεί μονίμως στην Αίγιναν υπήρξε Διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής  για 14 χρόνια.

Σήμερα η Αίγινα τον τιμά υπερβαλλόντως, Ανήγειρεν δε στην Μνήμην του ομώνυμον Ναόν, ο οποίος είναι από τους μεγαλυτέρους και κομψοτέρους παγκοσμίως.

Τον Ναόν αυτόν σχεδίασεν αλλά και επέβλεψε στην κατασκευήν ο κορυφαίος, Ναοδόμος Γεώργιος Νομικός, ο πρύτανης των Ναϊκών Αρχιτεκτόνων και  μεγαλύτερος στην Ελλάδα και την περιοχήν των Βαλκανίων.

Το 1928 ο Γεώργιος Νομικός απεφοίτησε από την Αρχιτεκτονικήν Σχολήν του Πανεπιστημίου Αθηνών και αμέσως προσελήφθη στην Υπηρεσίαν Αναστηλώσεων και Εκκλησιαστικής Αρχιτεκτονικής του Υπουργείου Παιδείας. Ασχολήθηκε με  αναστηλώσεις Βυζαντινών Μνημείων στο Άγιον Όρος και στον Μυστράν. Δύο περιοχές με πλούσιον βυζαντινόν και εκκλησιαστικόν στοιχείον. Η επιστημονική του δεινότητα ανεγνωρίσθη αμέσως και το Δημόσιον του ανέθεσε την μελέτην επεκτάσεως του Αρχαιολογικού Μουσείου Αθηνών, στο οποίον επέβλεψε και το μεγαλύτερον μέρος της κατασκευής.

Ως Αρχιτέκτων εστράφη ιδιαιτέρως σε μελέτες και επιβλέψεις  Ναών και άλλων εκκλησιαστικών κτηρίων και καλλιτεχνικών έργων. Σ΄ αυτά διέπρεψε αναδειχθείς ως ο άρχων της  Ναοδομίας στην Ελλάδα αλλά και στον χώρον των Βαλκανίων, με έργα και σε δεκάδες χώρες του εξωτερικού. Σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς κατέκτησε τις εξής διακρίσεις.

• Μητροπολιτικός Ναός Αγίας Τριάδος Πειραιώς πρώτον βραβείον και επίβλεψη.
• Καθεδρικός Ναός Αγίου Ανδρέου Πατρών, πρώτον και δεύτερον βραβείον μελέτης  και κτίσιμον με επίβλεψή του.
• Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Αχιλλείου Λαρίσης, δεύτερον βραβείον, πρώτον δεν δόθηκε, Μελέτη και επίβλεψη.
• Ιερός Ναός Παναγίας Τήνου, τρίτον βραβείον μελέτης, πρώτον δεν δόθηκε. Ο Ναός δεν κτίστηκε διότι οι κάτοικοι διεφώνησαν και ήθελαν την μελέτην του Νομικού.

Ασχολήθηκε με περισσοτέρους από 250 Ναούς στην Ελλάδα και το εξωτερικόν. Σπουδαίοι μεταξύ αυτών, εκτός των ανωτέρω είναι οι,   Άγιος Παντελεήμονας οδού Αχαρνών, Άγιος Διονύσιος Αθηνών, Μητροπολιτικοί Ναοί  Αγρινίου, Τρικάλων, Άρτης, Καισαριανής, Αγίων Αναργύρων και Μεταμορφώσεως Κοκκινιάς, Κοιμήσεως Π. Φαλήρου, Αγίας Αναστασίας Περισσού, Τίμιος Σταυρός Αιγάλεω, Άγιος Παύλος Πατρών, Παλουρώτισσα Λευκωσίας, Ελληνικός Ναός Βελγικού Κογκό, Άγιος Διονύσιος Πειραιώς, Άγιος Νικόλαος Καλλιθέας, Άγιος Δημήτριος Σύρου, και δεκάδες άλλοι,  Μεγάλα έργα του επίσης είναι το Αρχιεπισκοπικόν Μέγαρον Κύπρου, το Μητροπολιτικόν Μέγαρον Σιατίστης, το Εκκλησιαστικόν Ίδρυμα Λέσβου, ο τάφος του Βασιλέως Γεώργιου Α΄ υπό μορφήν Βυζαντινού Ναΐσκου στο Τατόι. Εκκλησιαστικά έργα  με τα οποία έχει ασχοληθεί είναι μαρμάρινα και ψηφιδωτά  δάπεδα, μαρμάρινα και ξύλινα τέμπλα ναών, άμβωνες, αναλόγια, θρόνοι, μαρμάρινα στηθαία, ξύλινοι πολυέλαιοι, χαρακτηριστικός ο τριώροφος του Αγίου Διονυσίου  Αθηνών, εκτελεσθείς από τον ξυλογλύπτην αδελφόν του Θεοφάνην.

Το κυριότερον  έργον που σχεδίασε και επέβλεψε είναι ο Ναός του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, Βυζαντινού ρυθμού, περίστηλος, οκταγωνικός χωρητικότητας 9.000 ατόμων ήτοι, ο υπόγειος περιλαμβάνει 3.714.άτομα, ο υπέργειος μετά Προστόου και δύο γυναικωνιτών, 5.414 άτομα και αυτομάτως καθίσταται ο μεγαλύτερος Ναός στην Ελλάδα. Ο Νομικός μετέβαινε εκάστην  Πέμπτην στην Αίγιναν για να παρακολουθεί τις εργασίες. Θεμελιώθη την 16^ην  Δεκεμβρίου 1973 και θυρανοίξια  είχε την 21^ην Μαΐου 1994.

Κόπος μίας εικοσαετίας μεγάλος, αλλά επετεύχθη σπουδαιότατον έργον. Μεγάλη καινοτομία τα ανισοϋψή κωδωνοστάσια πέριξ της εισόδου και ο περικαλλής τρούλλος  ύψους 32 μέτρων και πλάτους 20,20μ. Τα τελευταία έργα του Μεγάλου Ναοδόμου είναι Η Αγία Τριάδα Νέας Κηφισιάς και οι Άγιοι Απόστολοι Καλάμου.

Στις 25 Μαΐου 1999 επεσκέφθη την Αίγιναν  ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Απεθαύμασε τον Ναόν του Αγίου Νεκταρίου και εξεπλάγη από το άριστον του παγκάλου αυτού έργου. Συνεχάρη ενθέρμως τον Νομικόν όστις ήτο εκεί και του απένεμε το οφίκιον του άρχοντος Αρχιτέκτονος του Οικουμενικού θρόνου.  Τα διάσημα απέδωσε ο Μητροπολίτης ΄Υδρας, Σπετσών και Αιγίνης, αργότερα.

Το έργον του Νομικού αφ’ εαυτού έχει αποσπάσει δεκάδες βραβεία. Η Εκκλησία και η Πολιτεία, αισθάνονται την ανάγκην να του αποδώσουν κάποιαν διάκριση;;; Όχι μόνον σε πολιτικούς μετρίας προσφοράς, να αποδίδουν σωρείαν διακρίσεων  και δη σε ηλικιώτιδα περίοδον!! Τυπικής Πολιτικής επιβραβεύσεως χρήζει  καθ’ ημάς, ο Γεώργιος Νομικός, διότι ουσιαστικής έχει λάβει και λαμβάνει καθημερινώς από το ευρύ κοινόν.

Και οι Τηλεοράσεις καλόν θα ήτο να ασχολούνται με ανάλογα θέματα και όχι μόνον με την κατά κόρον προβολήν  καλλιτεχνών, αοιδών, ποδοσφαιριστών κλπ.

!0 /11/2023

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Είναι τόσα τα ανομήματα της νεολαίας, κυρίως κάτω των 18 ετών, ώστε μόνον ως φανταστικά δύνανται να χαρακτηρισθούν, πλην φευ είναι άκρως αληθινά! Ακούγομεν τα συμβάντα στα δελτία ειδήσεων και δεν πιστεύομεν στα όσα ακούσαμεν ούτε στα στιγμιότυπα τα οποία προεβλήθηκαν! Tempore dato να επισημάνομεν ότι η προβολή αυτή είναι τροφός των αδικοπραξιών! Δεν έπρεπε να προβάλλονται αλλά ούτε και να ακούγονται οι ανομίες της νεολαίας! Σε μέγα ποσοστόν τους παρασύρουν στην εκτροπήν. Είδαμεν νεαρόν να τον έχουν ρίξει χαμαί και να τον κλωτσούν όλοι συνεχώς. Ο ένας από τους δράστες φαινόταν να κτυπά με μεγαλύτερον μένος. Το στιγμιότυπον αυτό ο δράστης  θα το επιδεικνύει σε άλλους και θα επαίρεται για την πράξη του!. Δεν είναι υπερβολή. Για τον λόγον αυτόν όμοιες εικόνες  δεν πρέπει να προβάλλονται επ’ ουδενί! Άλλοτε μας ενημερώνουν,  λες και το έχομεν ανάγκην, ότι δύο 17χρονοι ασέλγησαν σε 14χρόνον!!! Ασέλγειες μεταξύ μικροτέρων ηλικιών αναφέρονται αναρίθμητες! Εκβιασμοί για αρπαγήν φορητού τηλεφώνου αρκετές. αρπαγές γυναικείων τσαντών και μύρια άλλα.

Δεν είναι δυνατόν να αναφερθώμεν στο σύνολον των εκνόμων πράξεων της νεολαίας οι οποίες δυστυχώς διαπράττονται και εντός  Σχολείου αλλά και εκτός αυτού. Η Αστυνομία έδωσε στην δημοσιότητα το σύνολον των παρανομιών εντός του Σεπτεμβρίου το οποίον ανήρχετο σε1.300 περιστατικά! Αυτά όσα περιήλθαν σε γνώση της αστυνομίας  γιατί σίγουρα υπάρχουν και άλλα που δεν την ενημέρωσαν.

Ερωτήματα.

Ποιοι είναι υπεύθυνοι για την κατηφόραν της νεολαίας;

Η  Αστυνομία έχει ενοχήν; Σε μεγάλον βαθμον διότι ακολουθεί τα σωφρονιστικά δήθεν μέτρα της Πολιτείας και δεν είναι αυστηρή, αλλ΄ ούτε και εισηγείται αυστηρότερα και λυσιτελέστερα μέτρα.

Το Σχολείον; Σίγουρα ναι αλλά και αυτό είναι δέσμιον από τις Νομοθεσίες και από την κατακραυγήν του ευαγούς!! κοινού! Δεν δέχεται το κοινόν αυτό μέτρα προσωπικής τιμωρίας των μαθητών! Και αυτήν την ανώδυνην αποβολήν δεν την συγχωρούν οι προστάτες της νεολαίας!! που την οδηγούν στην καταστροφήν! Αν συμβεί κάτι τέτοιον οι «καταστροφικοί προστάτες»  «τρέχουν» στα πεινασμένα κανάλια να αναφέρουν το συμβάν και αυτά θα έχουν  θέμα για πολλές ημέρες κατακρίνοντα τον καθηγητήν που παρετήρησε τον ανομήσαντα!

Η Οικογένεια; Σίγουρα ΝΑΙ. Η μεγάλη αιτία για την παρανομίαν των νέων και δή μικρών κάτω των 10 ετών οφείλεται στην οικογένειαν. Πρέπει να τα διδάσκουν συνεχώς περί του ορθού και να αποφεύγουν πάσαν πράξη η οποία ενοχλεί άλλους μικρούς ή μεγάλους. Η συνεχής και αυστηρή διδαχή πάντα θα έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο φόβος των παιδιών, αν τυχόν παρανομήσουν, από τους γονείς τους πρέπει να είναι μέγας. Η οικογένεια αποτελεί το πρώτον βήμα αξιοπρεπούς διαπαιδαγωγήσεως των νέων. Η χαλαρότης και το πολύ «κανάκεμα» δεν έχει καλά αποτελέσματα. Το πρόσφατον παράδειγμα μητέρας η οποία διεμαρτ ήθη επειδή ο ιερεύς απείλησε με βέργα τον λεβέντην της χωρίς κάν να τον εγγίσει και εκείνη το δημοσιοποίησε, είναι από τα πιό άσχημα. Έπρεπε να του πεί. «Τι έκαμες στον ιερέα και σε απείλησε; Ασφαλώς κάτι. Κάτσε να σε συγυρίσω εγώ τώρα για να μη είσαι ασεβής». Έτσι διαπλάττονται καλοί χαρακτήρες όχι με την δημοσιότητα στις τηλεοράσεις και την «ηρωποίηση» του άτακτου νέου!

Η Εκκλησία. Ο ρόλος της είναι δεδομένος, για όσα παιδιά την παρακολουθούν συνεχώς.

Η εκτροπή των νέων και η αδυναμία της κυβερνήσεως να θέσει ισχυρούς φραγμούς μας θέτει σε μείζονα ανησυχίαν αλλά και τρομοκράτηση για το μέλλον των νεαρών. Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν να είναι άμεσα και αποδοτικά. Οι νέοι να φοβούνται ότι αν παρανομήσουν θα αντιμετωπίσουν κάποιαν τιμωρίαν η οποία θα είναι πολύ βαρειά για αυτούς.

Η φροντίδα της νεολαίας προς αποτροπήν των όσων θλιβερών και επικινδύνων συμβαίνουν αυτό το διάστημα είναι απολύτως επιβεβλημένη  και σε πρώτη προτεραιότητα. Το έχουν αντιληφθεί οι ιθύνοντες;;;

26/10/2023

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Ο Τσαγκάρης έφυγε. Ήταν η απόλυτη προσαγόρευση του Αντωνίου Μάρκου Γιαννακού ο οποίος έφυγε από κοντά μας στις 14 Σεπτεμβρίου τ.έ. σε ηλικίαν 87ετών.

Άνθρωπος δραστήριος, αεικίνητος, ωκύπους, απασχολούμενος εκτός από το επάγγελμά του και με τους κήπους και τα λοιπά οικιακά θέματα. Στην κοινωνίαν ήταν «συντρέχτης» ήτοι έτρεχε και βοηθούσε τους πάντες αν είχαν  χειρονακτικήν ανάγκην στην εργασίαν τους ή σε κάποιον τεχνικόν τους έργον. Εύχαρις και καλομίλητος στις συζητήσεις προσείλκυε πάντα πολλούς γύρω του.

Στο κέντρον της Χώρας είχε το υποδηματοποιείον του, ένα μικρόν δωμάτιον, αλλά με μεγάλην «καρδιά» και μεγάλες εξυπηρετήσεις. Εξυπηρετούσε αμέσως τους πάντες και συχνά στα «μπαλώματα» υποδημάτων δεν έπαιρνε χρήματα, όταν σήμερα για την πιο ασήμαντη εξυπηρέτηση οι διάφοροι   «μαστόροι» σου παίρνουν από 2 ευρώ το ολιγώτρον! Αν πληρωνόταν ο Τσαγκάρης στα μικρομπαλώματα θα είχε εισπράξει αρκετά χρήματα!

Το «σκυτοτομείον» όπως το αποκαλούσε Ελληνιστί, ήταν κέντρον μονίμων επισκεπτών. Πάντα είχε επισκέπτες ανεξαρτήτου ώρας.  Εκεί ελύοντο όλα τα θέματα του Νησιού και της Ελλάδος! Γι’ αυτό  προεπεκλήθη  «Η Βουλή των Ελλήνων». Έξω από αυτό συχνά διήρχετο όταν ευρίσκετο στην Αμοργόν, ο Μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, ίστατο στην εξωθύραν έλεγε καλημέρα και προχωρούσε. «Η Βουλή» ήταν αγαπητή στους πάντες. Τόσον πολύ, ώστε προσείλκυσε στα ένδον της  με την πάροδον του χρόνου και τον Πατριάρχην! Ο απλός αυτός Άνθρωπος εκάθητο σε καναπέ που δεν είχε στρώμα αλλά ένα χράμι. Και όμως ήταν ευχαριστημένος. Άκουγε τις γνώμες όλων και συζητούσε με τους πάντες  «ωσεί φίλος»!!! Οσφραίνετο επ’ αρκετόν την δερματίλαν και δεν δυσανασχετούσε καθόλου.

Σε κάποιαν στιγμήν οι άθλιοι εφοριακοί  επέβαλαν στον Τσαγκάρην, μεγάλον φόρον για υπερκέρδη! Σχολίασα το γεγονός στην εφημερίδα μου «Αμοργιανα νέα» της οποίας παραλήπτης ήταν και ο Πατριάρχης, ανέγνωσε το δυσάρεστον, στενοχωρήθηκε και μου απήντησε δι επιστολής ότι πιστεύει να διευθετηθεί το θέμα και η « Βουλή» να μη κλείσει!

Αυτό το κύρος είχε το Τσαγκαράδικον, κάτι που δυσκόλως συμβαίνει ακόμα και σε επίσημα Γραφεία!

Ο Αντώνης ήλθε σε γάμον με την Δήμητραν, ευγενεστάτην κυρίαν η οποία  δυστυχώς απήλθε προ ολίγου  και, απέκτησαν δύο τέκνα τον Αρτέμιον  Ιερέαν στην Αγίαν Ειρήνην Αθηνών και την Ευαγγελίαν Νοσηλεύτριαν στο Νοσοκομείον Αμοργού! Δύο παιδιά διαμάντια. Δύο πρόσωπα τα οποία τιμούν την Χώραν ήτις έχει να επιδείξει δεκάδες  ευγενών πολιτών.

Αείμνηστε φίλε Αντώνιε

Δεν έφυγες από την μνήμην κανενός γιατί όλοι θα σε θυμόμαστε πάντα σαν ένα ευχάριστον χαρακτήρα και έναν άριστον οικογειάρχην, αλλά και ένα μέλος αξιόλογον στην Κοινωνίαν.

Η μνήμη σου θα είναι αιωνία.

Στα τέκνα σου εκφράζομεν τα βυσσόθεν συλλυπητήρια.

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Ο εξ Αμοργού Δημοσιογράφος Νικόλαος  Σταματίου Νικητίδης (του Νικόλα του Μυλωνά από την Χώραν εγγονός) έφυγε από την ζωήν στις 9 Σεπτεμβρίου, σε ηλικίαν 77ετών. Είχε εργασθεί σε Αθηναϊκές εφημερίδες ως συντάκτης και ως υπεύθυνος ακολούθως  δε και με δικές του ολοσέλιδες στήλες, απ’ όπου καυτηρίαζε την πολιτικήν  πραγματικότητα αλλά και έδινε σκέψεις και προτάσεις για κοινωνικά θέματα που πρέπει να ασχοληθεί η κυβέρνηση. Είχε δε και ειρωνικές- ευθυμογραφικές αναφορές που προκαλούσαν αίσθηση.

Ήταν συγγραφέας αλλά και άριστος φωτογράφος.

Έχει συντάξει σπουδαίαν και μοναδικήν μελέτην για την βιοποικιλότητα της Αμοργού και έχει διασώσει την πλουσίαν και θαυμαστήν χλωρίδα του νησιού. Κυκλοφορεί σε ψηφιακήν μορφήν

Για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Δημάρχου Ε. Καραΐσκου «Ο Νίκος Νικητίδης είναι ένας σύγχρονος ερευνητής – μελετητής που αφήνει μια πολύτιμη παρακαταθήκη για την ιστορική και πολιτιστική συνέχεια της Αμοργού. Με τα κείμενα, τις φωτογραφίες και την ιστορική του έρευνα δημιουργεί ένα πλούσιο αρχειακό υλικό που πρέπει να αξιοποιηθεί ως γνώση στις επόμενες γενιές».

Ήταν  κάτοχος και έμπειρος της ηλεκτρονικής τεχνολογίας και η εταιρεία Κόκκαλη τον είχε προσλάβει ως Διευθυντικόν στέλεχος.

Μέσα στον τεράστιον επαγγελματικόν του φόρτον εύρισκε την ευκαιρίαν για  την έκδοση της μηνιαίας τοπικής εφημερίδος «Το Κάστρο της Αμοργού», όπου οι καταχωρίσεις, οι ιστορικές έρευνες το πλούσιον φωτογραφικόν υλικόν ήταν εντυπωσιακά και άφησαν εποχήν. Η έκδοση αυτή έγινε από αγάπην προς την Αμοργόν.

Αγαπητέ φίλε Νίκο

Θα σε θυμώμαστε όχι μόνον από τα σπουδαία έργα σου αλλά και από τον απλούν και γελαστόν χαρακτήρα σου, το άδολον και πρόσχαρον όπως του αειμνήστου παππού σου, του αγαπητού Νικόλα του Μυλωνά!

Θα τον συναντήσεις  και θα ευτυχείτε.

Αιωνία η Μνήμη σου.

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Διακρινόμενος πάντοτε δια την Νομικήν του κατάρτιση  και ακολουθών πιστώς τον όρκον περί αδεκάστου Δικαιοσύνης, έλαβε την δικαίωση που  επαξίως του ανήκε και προήχθη σε Πρόεδρον Εφετών ο εκλεκτός Αμοργίνος Πέτρος Δημητρίου Πρέκας.  Μεγάλη τιμή δια την Αμοργόν. Του ευχόμεθα εγκαρδίως  και Πρόεδρος Αρείου Πάγου.

Ειλικρινέστατα συγχαρητήρια.

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Στις 21 Νοεμβρίου η Μαρία, (Παναγία αργότερα) μικρό κοριτσάκι εισήλθε στον Ναόν κοντά στον Ζαχαρίαν και έμεινε εκεί μέχρι την  ηλικίαν των 15 ετών. Στις 21 Νοεμβρίου η Δήμητρα Γιαννακού εισήλθε στο άϋλον ανάκτορον της αιωνιότητος όπου θα απολαύσει τις ουράνιες ευτυχίες  οι οποίες δικαιωματικώς της ανήκουν.

Γεννήθηκε στην Κάτω Μεριάν και ήλθε σε γάμον με τον Αντώνιον Γιαννακόν στην Χώραν όπου και διέμενε. Ήταν επαγγελματίας Νοσοκόμος και προσέφερε τεράστιες υπηρεσίες από τον Υγειονομικόν Σταθμόν στους κατοίκους του Νησιού. Όταν σε δύσκολες περιόδους δεν υπήρχε Ιατρός, η συμβολή της Δήμητρας σε κάθε ασθενή ήταν αποτελεσματική. Πολλάκις ζητούσε την γνώμην τηλεφωνικώς Ιατρών από Αθήναν για να προσφέρει τις αναγκαίες βοήθειες σε ασθενείς. Και επετύγχανε πολλά.

Ο χαρακτήρας της ήταν άκρως ήπιος κα ευγενικός. Είχε αποσπάσει την αγάπην όλων σε βαθμόν υπέρμετρον, κάτι που το δικαιούτο. Γλυκυτάτη στις ομιλίες και εξαιρετικώς  ευγενής προς όλους. Με την πρώτην συζήτηση  αποσπούσε την εκτίμηση του συνομιλητή.

Στον κοινωικόν τομέα πρώτη. Δεν έλειπε από χαρές και λύπες. Άκρως παρηγορητική στην τελευταίαν περίπτωση και συνδρομητική στα επακόλουθα ενός τέτοιου γεγονότος.

Από τον γάμον της απέκτησε δύο παιδιά, κοσμήματα και αυτά στην κοινωνίαν, την Ευαγγελίαν Νοσοκόμαν  και αυτήν για να περιθάλπτει τις σωματικές αβαρίες των ανθρώπων και τον Αρτέμιον Ιερέα στην Αγία Ειρήνην Αθηνών, για να επουλώνει τα ψυχικά τραύματα.

Η αιφνιδία, αδόκητη και πρόωρη αναχώρηση της από τον πρόσκαιρον αυτόν κόσμος συνετάραξε την Αμοργιανήν Κοινωνίαν, η οποία ουδέποτε θα την αποχωρισθεί από την μνήμην της.

Συλλυπούμεθα εκ βάθους καρδίας τους οικείους της οι οποίοι να είναι σίγουροι για την Αιωνιότητα της  Μνήμης  της.

Νικολαος Πλατης

Απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου, 82 ετών, στην Σύρον όπου μονίμως διέμενε ο Νικόλαος Πλατής. Για όσους δεν το ενθυμούνται είναι ο εγγονός του  Νικολάου Πλατή  (Γεωργαλά) και πρώτος εξάδελφος της Λίλας Μαραγκού.

Τον γνώρισα εκτενώς στο Γυμνάσιον της Σύρου, όπου φοιτούσαμεν και αποκτήσαμεν  ιδιαίτερες φιλικές σχέσεις οι οποίες κράτησαν μέχρι την τελευτήν του. Στο Γυμνάσιον άκουσα για πρώτην φοράν να ομιλούν  για τον  «Άγριον». Ρώτησα ποίος είναι αυτός και τον πλησίασα σε κάποιαν ευκαιρίαν δειλά. Συζητήσαμεν. Μου είπε την καταγωγήν του εξ Αμοργού και από τότε δεθήκαμεν πολύ. Γιατί τον αποκαλούσαν  «άγριον», δεν έχει βάση. Πράος ευγενής και καλομίλητος ήταν. Για εμένα πουν γνώρισα τον παππού   του που είχε μαυρισμένον το πρόσωπον από  τα ταξίδια στην θάλασσαν με βάρκαν, μεταφορικώς κάπως θα ταίριαζε αυτό το παρεπώνυμον. Για τους Συριανούς όμως όχι. Στα γυμνασιακά του χρόνια υπήρξε αθλητικός τύπος και διακρινόταν σε όλα τα αγωνίσματα. Γερός και εξαιρετικώς ζωντανός  οργανισμός.

Επαγγελματικώς δραστηριοποιήθηκε στην  ναυτιλίαν και έγινε πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού. Μετά την συνταξιοδότησή του έμεινε μονίμως στην Σύρον όπου είχε άριστον όνομα ευγενούς  και κοινωνικού ατόμου.

Αγαπητέ Νίκο

Θα σε θυμάμαι παντοτινά για τις ευχάριστες συζητήσεις  τα τελευταία έτη , όπως θα σε θυμούνται για τον  ευγενικόν χαρακτήρα σου και όσοι σε γνώρισαν. Αιωνία σου η Μνήμη.

Μιχαήλ Στρατουδάκης