Συμπληρωματικες προτασεις για προστασια των δασων Μερος Δευτερο

Συνέχεια από τις βασικές προτάσεις είναι και οι παρακάτω εξ’ ίσου σημαντικές και αναγκαίες.

Αντιπυρικές στα καμένα

Στα δάση που κάηκαν πρέπει να ανοιχθούν  αντιπυρικές ζώνες, πρώτα θα κοπούν όσα δένδρα δεν  υπάρχει περίπτωση να βλαστήσουν  και αυτά θα μεταφερθούν εκτός δάσους σε κάποιον χωράφι προς πώληση για τις ανάγκες των έργων. Οι αντιπυρικές ζώνες στα καμένα έχουν σκοπόν να προστατεύσουν τυχόν διασωθέντα αλλά και να αποτελέσουν ασφαλή προστασίαν για όσα θα φυτευθούν. Οι ζώνες να χαραχθούν και, εντός αυτών να γίνεται η φύτεψη νέων δένδρων, συμφώνως με τις προτάσεις μας.

Αντιπυρικές στα δάση πρέπει να διανοιγούν  και στα σημεία γειτνιάσεως με άκρα κατωκοιμένων περιοχών αν και οι αποστάσεις από αυτά πρέπει να είναι μεγάλες. Οι περικοπές θα είναι μεγάλες συμφώνως με την Πυροσβεστικήν και τον αρμόδιον Μηχανικόν. Ουδείς θα έχει λόγον παρατηρήσεως για τον αριθμόν των αποψιλουμένων δένδρων, όσον μεγάλος και αν είναι ο  αυτός, πρέπει να προστατεύσομεν τα δάση γιατί  η κλιματική αλλαγή ελαύνει δρομέως.  Ήδη έπρεπε να είχαν αρχίσει οι διανοίξεις αντιπυρικών ζωνών. Αν περιμένομεν  τις τυπολατρείες- γραφειοκρατείες θα καούν και τα υπόλοιπα δάση και δεν θα έχομεν αρχίσει ακόμα τις διανοίξεις!! Πρέπει να βιαστούμεν.

Δένδρα  σε αυλές

Στις αυλές των σπιτιών μπορεί να υπάρχει ένα δένδρον, αλλά με του γείτονα ή με δένδρα σε δημόσιον χώρον να είναι σε απόσταση 15 μέτρων. Αυτή η τακτική πρέπει να τηρηθεί αυστηρώς και να γίνει κοπή δένδρων όσων είναι εγγύς  οικιών. Στις οικίες αν υπάρχουν ευρύχωρες αυλές να φυτευθούν φραγκοσυκιές ή και έξω του μανδρότοιχου προς προστασίαν από τις φωτιές, πάντα με τους αναγκαίους κανονισμούς φυτεύσεως αυτών για μεγίστην απόδοση.

Δένδρα εντός πόλεων

Αναγκαία και όμορφα είναι τα δένδρα εντός των πόλεων με τα πολλαπλά οφέλη αλλά εγγυμονούν και κινδύνους λόγω των πυρκαγιών εκ της κλιματικής αλλαγής. Τα δένδρα εντός των πόλεων και χωρίων θα πρέπει να είναι χαμηλά, όχι περισσότερον των 4-5 μέτρων ύψος.

Αναδασώσεις

Το θέμα δεν το ευρίσκομεν και τόσον ικανοποιητικόν γιατί το έχομεν ζήσει τις δεκαετίες του 1980 και 1990, βλέποντες στο ΦΕΚ δεκάδες σελίδες αναδασωτέων καμένων εκτάσεων αλλά τίποτε δεν έγινε. Αντ’ αυτών κτίσθηκαν σπίτια. Όσοι αμφιβάλλουν ας ερευνήσουν τις περιπτώσεις. Οι αναδασώσεις πρέπει να τεθούν σε αυστηρές βάσεις. Φύτεμα. Πότισμα και λίπανση στην  αρχήν. Δεν πρόκειται για βιολογικά δένδρα……Στις καμμένες βουνοκορφές να κυριαρχήση η πεύκη και το έλατον ή ότι άλλο προτείνουν οι Γεωπόνοι. Στα ήδη αναδασωτέα η έννοια οικοδομής είναι αδιανόητος.

Ελαιώνες στα καμμένα

Στα σημεία που τα καμμένα δάση γειτνειάζουν με χωριά, τα πρώτα μέρη να φυτευθούν με  ελαιώνες σε όσον μεγάλην έκταση είναι προσιτόν  και ο καρπός να πωλείται για τις ανάγκες των δασικών εργασιών. Στην μέσην και στις κορυφές των λόφων ή των βουνών να φυτευθούν κωνοφόρα ώστε οι επαγγελματίες ριτηνοσυλλέκτες να μη αποστερηθούν των  προσόδων τους.

Αλλαγή πολιτικής

Όσα γνωρίζαμεν για τα δένδρα πρέπει να τα αναθεωρήσομεν. Την συστάδα θα την απολαμβάνομεν εκτός πόλων ή χωρίων.  Στα δάση, τα οποία του λοιπού πρέπει  να  φυλάσσονται ενδελεχώς και να τα προσέχομεν όλοι ως τον εαυτόν μας. Όπου υπάρχει δυνατότητα εκμεταλλεύσεως θα γίνεται μόνον  από αδειούχους για ρητίνην  ή για ξυλείαν. Οι πολίτες δεν θα κόβουν κλάρες από τα δάση, αλλά θα ζητούν από τους υπευθύνους. Οι εισερχόμενοι στα δάση δεν πρέπει να κρατούν αναπτήρες ή άλλες φλογοφόρες ροίες. Είναι λυπηρόν που κατά τις κατασβέσεις των τελευταίων  πυρκαγιών είδαμεν άτομον να καπνίζει και να πετά χαμαί το τσιγάρον του!

15/8/2021

Μιχαήλ Στρατουδάκης