Η ανδρεία και η δεξιοτεχνία των Ελλήνων Ναυτικών στον κατά θάλασσαν Αγώνα δεν είναι δυνατόν να περιγραφεί. Όσον άριστος χειριστής της γραφίδας και αν είναι κάποιος, δεν θα μπορέσει να περιγράψει την πρωτοφανή ελευθερίαν με την οποίαν εκινούντο οι Ναυτικοί μας, με τα μικρά σαν βάρκες πλοιάριά τους, στην φουρτουνιασμένην θάλασσαν με τα γιγάντεια κύματα τα οποία αντιμετώπιζαν ανέτως!! Είναι ακριβώς αυτό που είπε από μέγιστον θαυμασμόν στην Ελληνικήν Ναυτοσύνην, ο Γραμματέας του Ναυάρχου Δεριγνύ. «Κινούνται επί της φουρτουνιασμένης θαλάσσης, ως να κάνουν περίπατον στο σπίτι τους!». Θεωρώ λίαν εύστοχην την παρατήρηση και μένω ακόμα πιο έκθαμβος επειδή έχω γνωρίσει ταξίδια με πολλά Μποφώρ και έχω ιδεί τα τότε ακτοπλοΐκά σκάφη να σκεπάζονται ολόκληρα από τα «ζωντανά κύματα» και να ταξιδεύουν χωρίς να τα «τρομάζουν» τα θηριώδη κύματα. Τότε που δεν υπήρχε απαγορευτικόν απόπλου, όπως σήμερα παρά τα τεράστια πλοία.
Οι Ναυτικοί μας στον Αγώνα ταξίδευαν αλλά και ναυμαχούσαν ανεξαρτήτως καιρού! Οι άνεμοι έγερναν τα πλοία προς την επιφάνειαν της θαλάσσης, λόγω των πανιών που είχαν, ως μέσον κινήσεως. Και εδώ ήταν η τέχνη του πλοιάρχου να ρυθμίζει συνεχώς τα πανιά, ώστε να μη έχει μεγάλην κλίση το σκάφος. Γι’ αυτό σε κάθε κατάρτι ήταν συνεχώς έξι (6) ναύτες, ώστε να εκτελούν τις εντολές του Πλοιάρχου. Η θάλασσα που συνεχώς κάλυπτε τα καταστρώματα των πλοίων, είχε σαν αποτέλεσμα τους μονίμως βρεγμένους ναύτες.
Και παρά τις δυσμενείς αυτές συνθήκες ο αγώνας στις ναυμαχίες δεν σταματούσε. Οι Έλληνες ορμούσαν. Οι τουρκαλβανοί και τουρκοαιγύπτιοι, δεν απέδιδαν εν καιρώ αγρίας θαλασσοταραχής και ας είχαν πλοία 10, 20 ή και 30 φορές μεγαλύτερα από τα Ελληνικά. Πλοία «κινούμενα βουνά» όπως τα αποκαλεί ο Σπυρίδων Τρικούπης στην Ιστορίαν του. Αλλά και δυσμενείς καταστάσεις δεν τους απογοήτευαν.
Είδαμεν σε προηγούμενα σημειώματα τον δεινόν πόλεμον στο πλοίον «ΑΡΗΣ» του Τσαμαδού, από δεκάδες αιγυπτιακά. Μέσα σε κόλαση μαχόταν οι ανδρείοι μας και διεσώθησαν!!!
Σημαντική και αξία μεγάλης προσοχής και θαυμασμού είναι η προσπάθεια του Γεωργίου Πολίτη να πυρπολήσει εχθρικόν στο λιμάνι της Σούδας.
Ο Μιαούλης με την μοίραν του σχεδίαζε να επιτεθεί στον αιγυπτιακόν στόλον, ο οποίος ήταν ελλιμενισμένος και αμέριμνος στον λιμένα της Σούδας. Και θα του κατέφερε ακαριαίον κτύπημα. Όταν όμως μπήκε στο λιμάνι στις 31 Μαΐου 1825, είδε 15 εχθρικές προφυλακίδες, επετέθη σ’ αυτές και τις ηνάγκασε να εισέλθουν στον λιμένα. Προχωρώντας συνήντησε εχθρικά πλοία σε τέσσερις μοίρες δεξιά και αριστερά στο λιμάνι και έμεινε έκπληκτος, δοθέντος ότι ήλπιζε πως θα τους εύρισκε ηρέμους και αμερίμνους όπως προανεφέραμεν. Το μυστήριον δεν άργησε να λυθεί.
Όταν ό Ελληνικός στόλος κατέπλευσε στην Μήλον, προοριζόμενος για Σούδαν, βρέθηκε εκεί και η γαλλική γολέττα «Αμάρυνθος». Ο πλοίαρχός της, επεσκέφθη «φιλοφρόνως» τον Μιαούλην και του γνωστοποίησε ότι αγκυροβόλησε προς ύδρευση, στην πορείαν του προς Ύδραν ή Ναύπλιον. Στις συζητήσεις που είχαν φαίνεται ότι ο γάλλος έμαθε λίγο- πολύ τα σχέδια του Μιαούλη. Απέπλευσε δε το γαλλικόν πλοίον την αυτήν ημέραν που ξεκίνησε ο Ελληνικός στόλος προς Σούδαν. Όλως δε παραδόξως το γαλλικόν ευρέθη στην Σούδαν (ενώ είχε ειπεί ψευδώς στον Μιαούλην ότι θα βαδίσει προς Ναύπλιον!!!) όταν έφθασε ο Ελληνικός στόλος!!! Αυτό ήγειρεν σφοδρές υποψίες, ότι ο γάλλος πλοίαρχος απεκάλυψε στους τουρκοαιγυπτίους τα σχέδια του Μιαούλη, ο οποίος θα τους είχε συντρίψει, αν δεν πρόφθαναν να παραταχθούν σε θέση μάχης!
Ανάλογες προδοσίες και κινήσεις σε βάρος του δεινώς χειμαζομένου επαναστατημένου Έθνους είχαμεν πολλές από αγγλογάλλους και λοιπούς οι οποίες μέχρι σήμερον δεν εξαλείφθησαν αλλά συνεχίζονται με την διάτρητην λεοντήν της φιλίας! Μας έχουν «κατασπαράξει» αλλά εμείς ηδονιζόμεθα να είμεθα φίλοι μ’ αυτούς!!!!
Ο Μιαούλης έδωσε εντολήν, ο στόλος να μη επιτεθεί στα εχθρικά που ήσαν στον προλιμένα. Παρ’ όλα αυτά τρία πυρπολικά επετέθησαν σε μίαν κορβέταν. Τα δύο πέτυχαν και την έκαυσαν. Νεκροί ήσαν 200 ναύτες τουρκοαιγύπτιοι και 10 Έλληνες. Τότε ο Γεώργιος Πολίτης, κατηύθυνεν το πυρπολικόν του σε άλλην εχθρικήν κορβέταν κοντά στο φρούριον, αλλά απέτυχε. Ακολούθως οι πυρπολιστές του πυρπολικού του, κατέβηκαν στο εφόλκιον, την βάρκαν διαφυγής και προσπάθησαν να εξέλθουν του προλιμένος. Ξαφνικά βρέθηκε περικυκλωμένον από τριάντα (30) εχθρικές λέμβους οι οποίες όρμησαν να το κατασπαράξουν. Και φυσικά ο θάνατος ήταν πλέον ή βέβαιος! Η ανδρεία, το θάρρος και η τόλμη του Πολίτη, ανέτρεψαν τα δεδομένα! Κατόρθωσε να βυθίσει μίαν πολεμικήν βάρκα, από το άοπλον εφόλκιόν του! και οι άλλες αμέσως φοβηθείσαι απεμακρύνθησαν!!! Ασύληπτον και αδιανόητον κατόρθωμα. Το δε εφόλκιον ελεύθερον παρελήφθη από πλοίον του Σαχίνη και έσωσε τους πυρπολιστές. Πρόκειται για πράξη ιδιαζόντως ανδρείαν. Πως επετέθη ο Πολίτης στην εχθρικήν βάρκαν; Το εφόλκιον έχει μόνον κουπιά, παραλαμβάνει το πλήρωμα του πυρπολικού μόλις αναφλεγεί και απομακρύνεται. Πως βύθισε την εχθρικήν βάρκαν; Στο εφόλκιον δεν υπάρχει πολεμικόν υλικόν. Προξενεί μεγίστην απορίαν πως εβύθισε την εχθρικήν βάρκαν. Είναι δε απολύτως άξιον προσοχής το θάρρος που φαίνεται ότι όπλισε τον Πολίτην και τους λοιπούς, όταν βρέθηκε περικυκλωμένος από 30 πολεμικές αιγυπτιακές λέμβους! Δεν υπελόγισε τον θάνατον, έδωσε σκληρήν μάχην και νίκησε κατά κράτος τους πανίσχυρους και πολυαρίθμους εχθρούς του.
Κατά την πολιορκίαν του Μεσολογγίου 2α φάση, Ελληνικά πλοία που είχαν έλθει για απόβαση τροφών, ανήχθησαν έξω, διαρρήξαντα τις εχθρικές γραμμές. Αφού απεμακρύνθησαν έμαθε ο Μιαούλης, ότι μία εχθρική φρεγάτα 20 κανονίων «κόλλησε» στα ρηχά νερά του Προκοπανίστου. Αμέσως έσπευσε την νύκταν ο πυρπολιτής Γεώργιος Πολίτης την έκαυσε, οι ναύτες του 200 τούρκοι και 30 ναυλολογηθέντες δια της βίας Χριστιανοί, άλλοι εκάησαν, άλλοι επνίγησαν. Η θέα της πυρκαγιάς στην φρεγάτα και ο κρότος της εκρήξεως, τόσον εφόβησαν τον εχθρόν ώστε τα πλοία από το ακρωτήριον Πάπας, αντί να επιτεθούν των Ελληνικών, «ετράπησαν εις αισχράν φυγήν εκτός του κόλπου» όπως χαρακτηριστικώς αναφέρει ο Τρικούπης.
Η δειλία των τούρκων εφάνη για μίαν ακόμη φοράν και δη έντονος. Όπως αναφέρει ξένος παρατηρητής για την περίπτωση της Σούδας που καλύπτει και του Μεσολογγίου, «ουδέποτε, κατά την μαρτυρίαν των Ελλήνων, οι δια παντός δειλοί και ανίκανοι κατά θάλασσαν τούρκοι, εφάνησαν ενώπιον του εχθρού τους, τόσον ανίκανοι και τόσον δειλοί»!!!
Στην επίθεση της Ύδρας από τον άγγλον Χάμιλτων για να αποτρέψει την Κυβέρνηση, ο Πολίτης ευρίσκετο επί της παραλίας αμέτοχος στα γεγονότα και τραυματίσθηκε από τις αγγλικές βολές!!!
Ο Γεώργιος Πολίτης, έδωσε ηχηρόν ράπισμα στους δειλούς οθωμανούς και ανέδειξε στα μεσουράνιαν την Ελληνικήν Ναυτοσύνην, τόλμην, ανδρείαν και αποφασιστικότητα. Εμείς οι νεώτεροι υποκλινόμεθα στην τόλμην του.
26/7/2021
Μιχαήλ Στρατουδάκης