Την 1^ην Αυγούστου η Αμοργός έχασε μίαν Δικανικήν προσωπικότητα. Τον Πρόεδρον Εφετών Αντώνιον Παπαντωνίου, σε ηλικίαν 91 ετών.

Ο Παπαντωνίου ήλθε στην Αμοργόν το 1961 ως Ειρηνοδίκης. Κατάγεται εκ Θεσσαλονίκης. Την εποχήν εκείνην υπήρχαν δικάσιμες υποθέσεις κυρίως για αγροζημίες, ήτοι η κατσίκα του Α, πήγε στο περιβόλι του Β. Υπήρχαν και μερικές ποινικές μικράς σημασίας, εξύβριση κλπ. Ως Δικαστικός χειριζόταν με λεπτότητα τις υποθέσεις γιατί η περίοδος εκείνη ήταν ακόμη επηρεασμένη από  τους πολέμους. Ήταν συγκρατημένος στις κοινωνικές σχέσεις όπως προέβλεπε το Πρωτόκολλον. Αποκτήσαμεν στενές σε σημείον που με δεχόταν σε επίσκεψη στο Ειρηνοδικείον. Βοήθησε σ’ αυτό και το κληρονομικόν παρελθόν. Μάλιστα μου είχε προτείνει να βοηθώ τους υποδίκους, κατά τις δίκες. Δηλαδή σαν συνήγορος. Δεν το εφήρμοσα γιατί υπήρχε κίνδυνος για τυχόν κατηγορίαν μεροληπτικής αποφάσεως, όπως του εξήγησα κατ΄ ιδίαν.

Στην κοινωνίαν της Χώρας έχαιρεν μεγίστης εκτιμήσεως. Στα πλαίσια αυτά ήλθε και η γνωριμία του με το Σοφιδάκι του Μαστρογιάννη, την Σοφίαν Νομικού, η οποία κατέληξε σε γάμον  και σε απόκτηση της Αμοργιανής ιδιότητος του Δημοσίου Υπαλλήλου. Έγινε φανατικός λάτρης της Αμοργού και κάθε χρόνον  βρισκόταν στο εκεί σπίτι του. Πέραν αυτών έγινε  μέλος του Συνδέσμου Αμοργίνων και ήταν παρών πάντα στις εκδηλώσεις του. Ένας εξ αγχιστείας Αμοργίνος περισσότερον Αμοργιανός από τους γηγενείς. Κατείχε και βιώνε τα πάντα. Συνέβαλε στην επίλυση τυχόν εκκρεμοτήτων με κάθε δύναμη.

Στον Δικανικόν κλάδον έφτασε τον βαθμόν του Προέδρου Εφετών, αδέκαστος πάντα και κατετάγη μεταξύ των ελαχίστων Αμοργίνων που διέπρεψαν στο Σώμα τιμώντας το Νησί.

Από τον γάμον του απέκτησε δύο θυγατέρες, άριστα αποκατεστημένες. Ήταν υπόδειγμα οικογενειάρχου, αλλά και μέλους της Κοινωνίας χωρίς επάρσεις, θεωρώντας  όλους ίσους και επιτρέποντας να τον προσαγορεύουν  «Αντωνάκη». Γι αυτό τον εκτιμούσαν οι πάντες.

Αγαπητέ Αντωνάκη

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την  εμπιστοσύνην που έδειξες στο πρόσωπόν μου από τα πρώτα βήματα της γνωριμίας μας, αλλά είσαι, το γνωρίζω, σίγουρος, ότι κι εγώ σε εξετίμησα εξ  ίσου και περισσότερον πριν τον γάμον σου αλλά και μετά, με την εκλεκτήν της οικογενείας μας Σοφίαν.

Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ όπως και οι λοιποί Αμοργιανοί, που θεωρούμεν την Μνήμην σου ΑΙΩΝΙΑΝ.

5 Αυγούστου 2021

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Μετά τις δραματικές στιγμές που κάθε χρόνον βιώνομεν, από τις δασικές πυρκαγιές  στα δασοσκεπή εδάφη μας τα οποία αφανίζονται οικτρώς,  η θλίψη για συχνές απώλειες ανθρώπων,  η πικρία μας, αλλά και το δυσαναπλήρωτον των δασών μας,  καθιστά το ψυχικόν ΕΙΝΑΙ μας κατάμαυρον, όπως γίνεται ο γαλανός ουρανός από τους ουρανομήκεις καπνούς εκάστης πυρκαγιάς. Έχομεν πολλάκις προτείνει ορισμένα μέτρα από τριακοντεαετίας  συνεχώς, αλλά οι πολιτικοί  πάντα  ήσαν αδιάφοροι, γι’ αυτό και σε πολλά άρθρα τους θεωρώ  «ενόχους για τις δασικές πυρκαγιές». Αναγκάζομαι και αύθις, όπου εντός μηνός είχαμεν 1400 πυρκαγιές, να προτείνω για πολλοστήν φοράν, ορισμένες  θέσεις,  η εφαρμογή των οποίων είναι ασφαλές  εμπόδιον  και φράγμα κατά των πυρκαγιών. Και επί του ασφαλούς θα προστατεύσει τα δάση.

• Δημιουργία αντιπυρικών ζωνών

Οι δασοσκεπείς εκτάσεις των βουνών μας παρουσιάζουν μίαν συνοχήν αδιαίρετην και αξεπέραστην. Δεν φαίνεται πουθενά κενόν διαδρόμου ασφαλείας. Έπρεπε από δεκαετίες  οι εκάστοτε  υπεύθυνες Κυβερνήσεις, να είχαν  αποφασίσει την διάνοιξη λωρίδων αντιπυρικής προστασίας μέσα στα δάση. Ένα πλάτος 40 –50 μέτρων, πιστεύω να είναι αρκετόν. Οι ειδικοί θα αποφανθούν γι’ αυτό. Επίσης θα αποφανθούν σε πόσα μέτρα απόσταση θα διανοιγεί η επόμενη ή επόμενες λωρίδες ώσπου  να προστατευθεί ασφαλώς το δάσος, στο οποίον αν εκδηλωθεί πυρκαγιά σ’ ένα τμήμα να μη επεκταθεί στα άλλα, ούτε να επεκτείνεται η φωτιά σε πολλά χιλιόμετρα και να το αφανίζει.  Τα δένδρα που ευρίσκονται στα ρείθρα των αντιπυρικών ζωνών, πρέπει να κλαδεύονται ώστε να μη ξεπερνούν  σε ύψος τα τέσσερα μέτρα. Προς τις  ζώνες αυτές αν υπήρχεν και πρόσβαση  σε οχήματα θα ήταν ευεργέτημα, για άμεση επέμβαση πυροσβεστικών στο χερσαίον μέρος. Αν όχι ας ανοιχθούν οπωσδήποτε οι αντιπυρικές ζώνες. Το θέμα είναι απλούν, αλλά δεν το βλέπομεν υλοποιούμενον. Κατά την δραματικήν πυρκαγιάν στο Καπανδρίτι πέρυσι, στην περιγραφήν των δυνάμεων που ενεργούσαν, ακούσαμεν «και 3 χωματουργικά μηχανήματα που ανοίγουν δρόμους και φτιάχνουν αντιπυρικές ζώνες».  Με την  πρόσφατην  καταστροφικήν πυρκαγιάν στην Εύβοιαν, μάθαμεν ότι ανοίχθηκαν  προστατευτικές ζώνες έξω από τα χωριά. Όμοιες έπρεπε να είχαν γίνει προ ετών προληπτικώς σε πολλά  περιαστικά δάση από ΜΟΜΑ π.χ. όχι την ώραν του κακού!! Είναι θεαματικόν να βλέπομεν μια έκταση πολλών χιλιομέτρων δασικών εκτάσεων, αλλά ο κίνδυνος αφανισμού τους από πυρκαγιάν δεν εκλείπει. Για να το σώσομεν πρέπει να θυσιάσομεν οικειοθελώς μερικές χιλιάδες στρέμματα δένδρων, ώστε να σωθούν άπαξ και δια παντός τα λοιπά. Στην θανατηφόραν πυρκαγιάν στο Μάτι κάηκαν 12 χιλιάδες στρέμματα δάσους. Αν είχαμεν διανοίξει αντιπυρικές ζώνες και είχαμεν «θυσιάσει» π.χ. 3.000 στρέμματα δάσους,  θα υπήρχαν τα υπόλοιπα και δεν θα είχε καταστραφεί καμμία περιουσία και δεν θα είχε χαθεί καμμία ανθρωπίνη ζωή!! Το σπάνιον δάσος της Ευβοίας που κάηκε προσφάτως θα έπρεπε να είχε γύρω του ευρείαν «νεκρήν ζώνην», η οποία να μη το φέρει σε συνέχεια με κατωκοιμένες περιοχές ή αγρούς.

• Οδοί προσπελάσεως

Στα απόμακρα δάση, θα έπρεπε όσον ένεστι, να διανοιγούν  αμαξιτοί  οδοί προσπαλάσεως. Η συμβολή τους στην κατάσβεση των πυρκαγιών είναι υψίστη γιατί θα μπορούν να πλησιάζουν την φωτιά και πεζοπόρα τμήματα.

• Καθαρισμός δασών

Τα ξερά φύλλα που πίπτουν και συσσωρεύονται σε όγκους είναι, από τις βασικές αιτίες αυτομάτου ή σκοπίμου  αφής και αμέσου εξαπλώσεως της εκδηλωθείσης πυρκαγιάς πριν προλάβουν επίγεια και εναέρια μέσα να την αποτρέψουν. Επίσης η χρήση δασικών χώρων, ως απορρίψεως περιττών υλικών από ιδιώτες είναι βασική αιτία πυρκαγιάς. Η πρώτη περίπτωση είναι δυνατόν να αποτραπεί ικανοποιητικώς, η δευτέρα οριστικώς. Μέτρα περιφρουρήσεως των δασών έπρεπε να υπάρχουν δρακόντεια και ανυπέρβλητα.

• Πυροσβεστικά αεροπλάνα

Εδώ κορυφώνεται η αμέλεια και αδιαφορία των διαχρονικώς κυβερνώντων για την προστασίαν των δασών μας. Αφού δεν έχομεν λυσιτελείς τρόπους κατασβέσεως των πυρκαγιών, ιδίως σε δυσπρόσιτες περιοχές, έπρεπε να είχαμεν πυροσβεστικά αεροπλάνα. Σαράντα και πλέον χρόνια, από τις στήλες των εφημερίδων που διηύθυνα, φώναζα να αποκτήσομεν εκατόν (100) πυροσβεστικά  αεροπλάνα. Αν αυτό είχεν επιτευχθεί προοδευτικώς, θα είχεν σωθεί μέγα μέρος των κατακεκαυμένων δασών. Αν υπήρχε στόλος μεγάλος 20 – 30 αεροπλάνων  και αυτός εφορμούσε  στο ξεκίνημα μιάς πυρκαγιάς,  είναι σίγουρον ότι με μίαν ή  δύο ρίψεις εκάστου θα είχε κατασβησθεί η φωτιά. Τώρα με ένα ή δύο σε κάθε περίπτωση δεν γίνεται απολύτως τίποτε. Επιχειρούμεν  άλλοτε με 2 – 3 σε μεγάλες πυρκαγιές και με ισχυρούς ανέμους. Όταν έχομεν 20 – 50  διάφορα μέτωπα φωτιάς σ’ όλην την Ελλάδα, πιο πυροσβεστικόν θα αποσταλεί και πού, αφού όλα κιόλα δεν ξεπερνούν τα 15 ενεργά;; Ανάγκη επιβεβλημένη   να  προγραμματισθεί  η προμήθεια αμέσως  πυροσβεστικών αεροπλάνων. Είναι η λυδία λίθος προστασίας των δασών μας. Γι’ αυτό, πρώτα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Από τα 70 Ελικόπτερα που προσφάτως μας «χάρισε» η Αμερική τα πενήντα να διαμορφωθούν αμέσως σε πυροσβεστικά.  Πολεμικά αεροπλάνα  έχομεν άνω των 120! Είναι τόσον αναγκαία;;

• Αίτημα συνδρομής

Αν δεν αποκτήσομεν  επαρκή στόλον, θα πρέπει μόλις εκδηλωθεί πυρκαγιά και οι συνθήκες είναι άκρως επικίνδυνες,  να αιτούμεθα συνδρομήν από άλλα κράτη αμέσως. Χωρίς χρονοτριβές. Εκάστη καθυστέρηση ισοδυναμεί με αφανισμόν του δάσους.

• Αντιπυρικά φράγματα από φραγκοσυκιές

Η φραγκοσυκιά είναι φυτόν, με περιεκτικότητα σε νερό 90%. Πρόκειται για φυτόν το οποίον καίγεται δυσκόλως.  Είναι βραδύκαυστη. Ως εκ τούτου, εκ των πραγμάτων αποτελεί δυναμικόν μέσον αντιπυρικής προστασίας. Πως θα χρησιμοποιηθεί το φυτό; Στο βιβλίο μας «Τα φραγκόσυκα», προτείνομεν αυτό το μέσον για ανάσχεση των πυρκαγιών. Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ηλείαν το 2007 και τα μέτρα που  λαμβανόταν τότε για προστασίαν της κατολισθήσεως των αδρανών υλικών,  είχαμεν ρίξει το σύνθημα.  «Φυτέψτε φραγκοσυκιές αντί κορμοδέματα». Αυτό, για την ανάσχεση των χωμάτων τα οποία  κατρακυλούν ευκολότερον μετά την καύση των δασών. Για την ανάσχεση διολισθήσεως των φερτών υλικών που επεχειρήθηκαν  στο Μάτι με κορμοδέματα, ας  είχε εισηγηθεί κάποιος  (αν γνώριζε τις τεράστιες δυνατότητες του φυτού μεταξύ των οποίων και τις αντιδιαβρωτικές) να φυτευθούν καταλλήλως φραγκοσυκιές, έμπροσθεν των κορμοδεμάτων για να τις προστατεύσουν ώσπου να μεγαλώσουν.

Για την αποτελεσματικήν χρήση της στον τομέαν της προστασίας από πυρκαγιές, προτείνομεν  να φυτευτούν φραγκοσυκιές στα άκρα των αντιπυρικών ζωνών, όταν αυτές διανοιγούν, κάτι που πρέπει να γίνει αμέσως.  Φυσικά δύσκολον να εξευρεθούν τόσα φυτά αυτήν την  στιγμήν για τις μεγάλες αντιπυρικές ζώνες εντός των δασών. Υπάρχει όμως δυνατότητα να δημιουργηθεί φράγμα από φραγκοσυκιές  στα άκρα των οδών ή οικισμών που γειτνιάζουν με δασοσκεπείς ή έμφυτες εκτάσεις.  Σε οικοδομές που ευρίσκονται σε  κατάφυτους χώρους να δημιουργηθεί περιμετρικώς αυτών και σε ικανήν απόσταση, φράγμα από φραγκοσυκιές ώστε να μη κινδυνεύουν αμέσως. Κατ’ αυτόν τον τρόπον η φωτιά θα έχει πάντα περιορισμένον χώρον να καταστρέψει και όχι απεριόριστον όπως είναι σήμερα σε μήκος πολλών χιλιομέτρων. Θα εμποδίζεται δε και η εξάπλωσή της, όταν φτάνει στα άκρα των αντιπυρικών ζωνών, από τις φραγκοσυκιές. Ακούσαμεν, μετά την φωτιάν στο Μάτι, πρόταση  από τον διάσημον επιστήμονα Χ. Ζερεφόν, να φυτευθούν χαρουπιές σε σημεία κοντά σε σπίτια για επιβράδυνση της φωτιάς. Αν συνδυασθούν χαρουπιές και φραγκοσυκιές κατά την επιβαλλομένη διάταξη στα ρείθρα των αντιπυρικών ζωνών  και πλησίον οικισμών, είναι σίγουρον ότι η μεταπήδη της φωτιάς από το ένα ρείθρον στο άλλον θα επιβραδυνθεί και ίσως αποτραπεί πλήρως. Στα ρείθρα λεωφόρων όπως δραματικώς βιώσαμεν το προηγούμενον έτος με την Λ. Μαραθώνος, να κοπούν οι κουκουναριές και να φυτευθούν φραγκοσυκιές ή άλλα δένδρα με περιορισμένον ύψος όχι μεγαλύτερον των τεσσάρων μέτρων. Αν αυτά υπήρχαν η φωτιά της 23^ης  Ιουλίου π.ε. δεν θα  περνούσε στο άλλον ρείθρον. Για τις πυρκαγιές σε χορτολιβαδικές εκτάσεις, το αποτέλεσμα του φράγματος με φραγκοσυκιές είναι  άκρως θετικόν. Αν η χωματερή στην Ελαφόνησον είχε περιμαντρωθεί με φραγκοσυκιές η πρόσφατη  βιβλική καταστροφή σίγουρα δεν θα είχεν επέλθει.

Την προστασίαν των δασικών πυρκαιών με την βοήθειαν της φραγκοσυκιάς την είχε προτείνει το 1968 σε διατριβήν του ο Κώστας Κασσιός, (κάτι  που δεν γνώριζα όταν το πρότεινα στο βιβλίον μου το 2007) μετέπειτα Καθηγητής Πολυτεχνείου. Αντέδρασαν όσοι δεν γνώριζαν την φραγκοσυκιάν και πρώτα απ’ όλους  οι συνάδελφοί του!!!

• Αναδασώσεις

Οι αναδασώσεις είναι στα λόγια και όχι στα έργα. Τις δεκαετίες 1980 και 1990 που είχαμεν τεράστιες πυρκαγιές και αφανισμούς δασών, χωρίς αυτές να έχουν σταματήσει μέχρι σήμερα, οι τότε Νομάρχες μετά από κατάκαυση χιλιάδων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων, έβγαζαν αποφάσεις και κήρυτταν αναδασωτέες τις περιοχές που είχαν καεί. Όγκοι τα ανάλογα ΦΕΚ από τις αποφάσεις. Δενδροφυτεύσεις όμως σχεδόν  τίποτε!! Οι Νομάρχες ήταν διορισμένοι και έπρεπε  να δείξουν πρόσωπον στον εκάστοτε Πρωθυπουργόν.  Οι αποφάσεις προέβλεπαν φυτεύσεις των καμμένων περιοχών. Αντ’ αυτών μέσα σε μίαν διετίαν «φύτρωναν» εξοχικά σπίτια εντός των καμένων δασικών εκτάσεων!!  Κανένα δεν κατεδαφίστηκε. Ήταν πηγήν ψήφων. Και κάποιοι οικοδομικοί συνεταιρισμοί ήταν υπέρ της  οικοπεδοποιήσεως των καμένων δασών!  Άλλοι πάλιν έκτιζαν μέσα  στα δάση κάτι που βλέπομεν και σήμερα. Πως πήραν άδειαν;  Τα χαρακτήριζαν αναψυκτήρια;;; Οι  αναδασώσεις πρέπει  να γίνουν και τώρα αλλά με σύστημα. Να υπάρχουν ζώνες πυρασφαλείας και προστατευτικά τείχη από φραγκοσυκιές.

• Πλήγμα στον Τουρισμόν και την Οικονομίαν

Οι  πυκνές πυρκαγιές στην Χώραν μας,  κατά  μέγιστον μέρος είναι εμπρησμοί, σκόπιμοι  ή εξ αμελείας.

Μέσα στον κοπετόν και τις άφατες συμφορές με εκατόμβες θυμάτων παλαιότερον αλλά και προσφάτως, θεωρώ αναγκαίον να επαναλάβω αυτά που επί δεκαετίες φωνάζω, αλλά τα απέρριπτε η ψηφοπελατεία. Και φθάσαμεν στον απόλυτον όλεθρον!! Ο Τουρισμός βάλλεται ευθέως ή εκ τρίτων, με τις πυρκαγιές που εκδηλούνται. Η  οικονομία και αυτή ευθέως και πλαγίως πλήττεται αγρίως. Χιλιάδες κυψέλες χάνονται. Η ζημία δεν περιγράφεται. Η πανίδα εξαφανίζεται. Η χλωρίδα το ίδιον. Το μέγεθος της γενικής καταστροφής ανυπολόγιστον.

Ας εγκύψει κάποιος στις άνω προτάσεις και δη του αυξημένου πυροσβεστικού στόλου  αλλά και της φραγκοσυκιάς!

Και επειδή κάποιοι  ίσως χλευάσουν το δεύτερον, λόγω αγνοίας,  τους ενημερώνω ότι υπάρχει  η μελέτη  του Πανεπιστημιακού που προανέφερα!!

Απόλυτος προτεραιότης η πρόληψη των πυρκαγιών και μετά η ως μη όφειλεν, κατάσβεση  αυτών. Το κάλεσμα πάγκοινον!

Πάτρα 15 Αυγούστου 2019

Μιχαήλ Στρατουδάκης

mstratoudakis@fragosika.gr

6944 710937

Έφυγε από κοντά μας  σε ηλικίαν 87 ετών,  ο αγαπητός σε όλους Σίμος του Καστάνη, ο τελευταίος  διάδοχος  του Γεωργίου Γιαννακού  (Καστάνη) του Γενάρχη της πολυμμελούς  και αξιολόγου αυτής οικογενείας της Αμοργού. Έζησε στην Αμοργόν. αρχικώς βοηθώντας τον πατέρα του στις αγροτικές εργασίες  και κατόπιν διορίσθη φύλακας αρχαιοτήτων όπου η συμβολή του στην υπηρεσίαν ήταν μεγίστη. Η  καθηγήτρια Λίλα Μαραγκού αναφέρει τις εμπνεύσεις του στον Πύργον της Αρκεσίνης για καθαρισμόν της αγρίας βλαστήσεως η οποία τον είχε κατακλύσει  επί έτη, αλλά και για μετακίνηση ογκολίθων χωρίς μηχανικά μέσα. Πράγματι  ήταν πολύ έξυπνος και εύστροφος στις σκέψεις.  Δραστήριος, αεικίνητος, δρομέως κινούμενος.

Στην Κοινωνία ήταν πολύ αγαπητός, καλωσυνάτος, γελαστός και αρωγός σε κάθε δύσκολη περίσταση  του έχοντος ανάγκην. Ήταν από τα διακεκριμένα μέλη όχι μόνον της Χώρας, όπου έμενε, αλλά ολοκλήρου του Νησιού. Το γνώριζε ολόκληρον βήμα προς βήμα αλλά ήταν και κάτοχος ευρυτάτου μέρους της Ιστορίας του, την οποίαν ανά πάσαν στιγμήν μεταλαμπάδευε σε Έλληνες και ξένους επισκέπτες. Ήταν δε υπερήφανος όταν ανέφερε την Ιστορίαν της Αμοργού αλλά και τις σπουδαίες αρχαιότητες και σωζόμενα αξιόλογα κατάλοιπα. Η στάση του αυτή ήταν τιμητική για την Αμοργόν, για τον ίδιον,  αλλά και για την Ελλάδα, όπου δυστυχώς σήμερα η Ιστορία της ευρίσκεται στο περιθώριον, υπαιτιότητι του Κράτους!!!!!

Από τον γάμον του με την Ειρήνη Βλαβιανού απέκτησε τρία παιδιά, αλλά  η ατυχία τον κτύπησε ανελέητα με τον χαμόν του υιού του Ζώη καλώς αποκατεστημένου.

Αγαπητέ Σίμο

Από την μνήμην όλων δεν θα φύγεις γιατί τα πολλά χαρίσματά σου είναι ασπίδα που απομακρύνει την λήθην.  Στους αγαπητούς οικείους απευθύνομεν θερμότατα συλλυπητήρια.

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Ευρυτάτη αναφορά γίνεται από τους Λοιμοξιολόγους  και λοιπούς Ιατρούς ότι όπλον κατά της πανδημίας είναι η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του Ανθρώπου. Και αυτό είναι αυτονότητον διότι όταν ο οργανισμός είναι ισχυρός αμύνεται γενναίως κατά των ασθενειών. Όταν είναι αδύναμος καταβάλλεται ευκόλως. Ακόμα αναφέρεται στις ανακοινώσεις για τα κρούσματα και τους θανάτους, ότι οι περισσότεροι έπασχαν από υποκείμενα νοσήματα. Ήτοι είχαν και άλλην επιβάρυνση και το Ανοσοποιητικόν σύστημα δεν ήταν ισχυρόν, δεν μπορούσε να αποκρούσει με επιτυχίαν την πανδημίαν. Για τον λόγον  αυτόν συνιστούν ότι πρέπει να ενισχίσομεν το αμυντικόν σύστημα. Πως όμως; Οι προτάσεις τους είναι σε επαύξηση ορισμένων Βιταμινών. Φυσικά οι Βιταμίνες είναι όπλον στον οργανισμόν.

Μεταξύ των πηγών με πλούσιες Βιταμίνες για ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος είναι και η Φραγκοσυκιά με τους βλαστούς της αλλά και τους καρπούς της. Την περίοδον αυτήν αρχίζουν να ωριμάζουν τα φραγκόσυκα και θα πρέπει να γίνομεν λάτρεις αυτών. Εκτός του ότι είναι το πλέον εύγευστον, γλυκύ και δροσιστικόν φρούτον του καλοκαιριού, είναι και το πλέον θεραπευτικόν για τον οργανισμόν. Προληπτικόν και θεραπευτικόν σε δεκάδες ασθένειες.

Οι προσφορές του είναι σημαντικές στην 1) Θεραπείαν του Σακχαρώδους Διαβήτου 2) της Χοληστερίνης και 3) στην Ενίσχυση του Ανοσοποιητικού Συστήματος. Τα θεαματικά αποτελέσματα έχουν  αποδειχθεί από έρευνες τεσσάρων Πανεπιστημίων επί τριάντα χρόνια!  Γι’ αυτό αρχίσετε τώρα την κατανάλωση φραγκόσυκων. Εκτός από την άμυνα του οργανισμού κατά της Πανδημίας, έχομεν και πρόληψη ή καταστολήν δεκάδων ασθενειών.

Την αυτήν βοήθειαν παρέχουν στον οργανισμόν και τα κλαδώδια τα κοινώς λεγόμενα «φύλλα». Αυτά τρώγονται από τον Άνθρωπον μαγειρευμένα μόνα ή με δεκάδες άλλα υλικά φυτικά ή ζωικά (Βλ. το βιβλίον μας «Τα Φραγκόσυκα» με πολλές συνταγές μαγειρικής). Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν γνωρίζουν αυτήν την πηγήν για ενίσχυση του Ανοσοποιητικού. Και  αυτό γιατί το  θαυματουργόν φυτόν είναι σχεδόν άγνωστον στην Ελλάδα. Έχομεν  κάμει γιγάντειον  αγώνα για την διάδοσή του αλλά η κρατική αδιαφορία είναι μεγάλη!

«Φύλλα» και καρποί έχουν μεγάλες περιεκτικότητες σε  Μεταλλικά Στοιχεία και σε Βιταμίνες

Μεταλλικά Στοιχεία  (Χιλιοστόγραμμα σε ποσότητα 100 Γραμμαρίων)

Καρποί                     «Φύλλα»

Ασβέστιον 93                 163

Σίδηρος 1,6                    0,7

Μαγνήσιον 85                58

Φωσφόρος 17               17

Κάλλιον 220                   319

Θείον 5                            22

Χαλκός 0,08                   0,06

Σελήνιον 0,6                  0,7

Ψευδάργυρος 0,12       0,3

Βιταμίνες

Α (Ρετινόλη) 51             415

Β1 Θειαμίνη 0,01           0,01

Β2 Ριβοφλαμίνη 0,06    0,04

Β3 Νιασίνη 0,5               0,5

Β6 0,06                           0,07

Βιταμίνη C 14                13

Βιταμίνη Ε 0,01

Φολάτη 6                        3

(Ο πίνακας από το βιβλίον «Τα Φραγκόσυκα» του Μιχ. Στρατουδάκη).

Με αυτά τα όπλα το Ανοσοποιητικόν σύστημα είναι ισχυρόν και μάχεται την Πανδημίαν με μεγαλυτέραν άνεση  και αποτελεσματικότητα. Δεν πρέπει να επαφιέμεθα μόνον  στην Ιατρικήν Επιστήμην για την συγκεκριμένην πανδημίαν η οποία δυστυχώς δεν είναι γνωστή σε όλον της το εύρος, παγκοσμίως.  Η ενίσχυση του Ανοσοποιητικού προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες, μεγάλην βοήθειαν στον άνισον αγώνα που κάνει η Επιστήμη. Και είναι επιβεβλημένη η δική μας συμβολή. Η συμβολή μας  επιτυγχάνεται με διατροφήν από φραγκοσυκιές. Πρόκειται για θεσπέσιον γεύμα είτε μόνον είτε με άλλα φαγητά μαζύ. Παραλλήλως προς την ενίσχυση του Ανοσοποιητικού έχομεν και προαστασίαν από δεκάδες ασθένειες, κάθαρση του ουροποιητικού, κάθαρση του πεπτικού συστήματος, προστασίαν στην υπερπλασίαν του προστάτη, καρδιοτονωτικόν, αντικαρκινικόν,  εξάλειψή  της μέθης, προστασίαν από πνευμονικές παθήσεις (εδώ η φραγκοσυκιά είναι πολυβόλον κατά της πανδημίας η οποία πλήττει τους πνεύμονες).

Τρώγοντας λοιπόν καθημερινώς φραγκόσυκα και φραγκοσυκιές προσφέρομεν στον οργανισμόν μας ανεκτίμητες υπηρεσίες θεραπευτικές και προληπτικές. Οι δεύτερες αν και δεν φαίνονται είναι κατά πολύ ανώτερες  σε απόδοση από τις πρώτες.  Άνθρωπε φρόντιζε όταν ακούς κάτι καινοφανές σε  σένα αλλά  επιστημονικώς αποδεδειγμένον να το εφαρμόζεις. Μη νομίζεις ότι επειδή το θαυματουργόν αυτό φυτόν που είναι  σε σένα άγνωστον, ότι δεν είναι κάτι χρησιμότατον.

Οι άκρως δύσκολες επιδημιολογικώς ημέρες που διερχόμεθα, έχουν ανάγκην υποστηρίξεως. Η ενίσχυση του Ανοσοποιητικού, είναι μία ισχυρή βάση κατά της πανδημίας και πρέπει να την στηρίξομεν με κάθε τρόπον.

20 Ιουλίου 2021

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Μετέστη εις την ζωήν την 25^ην Ιουνίου ε.έ. μία σπουδαία προσωπικότητα της Αμοργιανής Κοινωνίας. Η σπουδαιότητα δεν έχει σχέση με μεγαλοεπιχερηματίαν,  εφοπλιστήν, κορυφαίον δημόσιον Λειτουργόν ή πολιτικόν, αλλά με άτομον γεμάτον ευγενή συναισθήματα  και πλούσιον σε αγάπην προς τον πλησίον την οποία υλοποιούσε χωρίς να γνωρίζει ουδείς κάτι. Η μεγαλειότης ενός ατόμου δεν εξαρτάται από τις ανά πάσαν στιγμήν επιδείξεις στην κοινωνίαν μέσω παντός τρόπου και δη ΜΜΕ  πολλάκις ουσιαστικώς ανυπάρκτων  σε έργον και προσφοράν, αλλά η αφανής  και έμπλεος ευεργετημάτων εξικνουμένων έως μίαν απλήν συμβουλήν η οποία ενδέχεται να αποβεί και ευεργετική για τον δέκτην .  Σ’ αυτό το πεδίον  διεκρίνετο προνομιακώς ο εκλιπών. Για τούτου  η μετάστασή του είναι  κοινωνική απώλεια.

Ο Νικήτας Νομικός γεννήθηκε στα Κατάπολα το 1930 και νεαρός  εννέα ετών έχασε την Μητέραν, τον ανέλαβε δε η θεία του Δέσποινα το γένος Λάντερη και αφοσιώθηκε στην αγωγήν του ευλαβικώς, Μετά το τέλος του πολέμου το 1944 μετέβη στην Σύρον για σπουδές και έμεινε δύο χρόνια στο οικοτροφείον της Εκκλησίας. Ληξάσης της διετίας μετέβη στην Αθήνα για να σπουδάσει μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού και έμεινε με την θεία του Ειρήνη Παπάζογλου για ένα έτος οπότε μετά τον ανέλαβε ο Βασίλης Παρδάλης που κατοικούσε στην Κηφισιά και η σύζυγός του Ουρανία αγκάλιασε το φτωχόπαιδον  από την Αμοργόν  και για δέκα χρόνια του  φέρθηκε ως δευτέρα Μητέρα. διδάξασα αυτόν με πλήθος ηθικών και ανθρωπίνων αρχών. Μετά το πέρας των σπουδών του ταξίδευσε  ως μηχανικός επί 2 ½ χρόνια σε εμπορικά πλοία. Σ΄ ένα ταξίδι με τα περίφημα φορτηγά «Λίμπερτυ» από αμερικήν σε Λονδίνον του συνέβη το εξής απρόοπτον. Ολίγον πριν το Λονδίνον σταμάτησε και το πετρέλαιον! Αναστατωμένος πήγε στον πλοίαρχον να διαμαρτυρηθεί γιατί έβαλαν ολιγώτερα καύσιμα στο πλοίον. Τον παρεκάλεσε ο Πλοίαρχος να βρεί  τρόπον να εισέλθει το πλοίον στο λιμάνι χωρίς την βοήθειαν ρυμουλκού.  Συνέλεξε τα ξύλινα αντικείμενα στο πλοίον δοκούς καρέκλες κλπ, και το πλοίον κατέφθασε. Η εφευρετικότητα του Νικήτα έσωσε από φυλακήν τον πλοίαρχον και τον ιδιοκτήτην οι οποίοι σε συνεννόηση έβαλαν ολιγώτερα καύσιμα  και περισσότερον (λαθραίον) εμπόρευμα για να κερδοσκοπήσουν!

Μετά το Εμπορικόν Ναυτικόν ηργάσθη στην ξηράν και ήταν περιζήτητος, ως γνώστης της ατμομηχανή, στην βιομηχανίαν που ενεφανίζετο δειλά. Προσελήφθη  από την

«ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ βιομηχανία πολτού και χάρτου» με έδραν την Λάρισαν όπου έμεινε 20 χρόνια. Η εταιρεία αυτή ιδιοκτησίας του Αυστροαμερικανού Karl Landegger παρήγε χαρτί από άχυρα και όχι από δένδρα! Καινοτόμος και προστατευτική για το Περιβάλλον, αλλά δυστυχώς δεν συνέχισε κι έτσι τα δένδρα είναι θύματα παραγωγής χαρτιού και στην Ελλάδα και αλλαχού! Εργάσθηκε  ένα διάστημα  και στην Αλγερίαν ως τεχνικός για την κατασκευήν και λειτουργίαν βιομηχανίας χάρτου! Πρωτοπόρος και δημιουργικός. Πνεύμα εύστοφον και διορατικόν.

Αγαπούσε με πάθος την Αμοργόν και μετά την συνταξιοδότησή του διέμεινε αρκετούς μήνες στο Νησί. Ήταν εξαιρετικά αγαπητός από όλους. Τηρούσε ευλαβικώς τα ήθη και τα έθιμα του τόπου καθώς και τις παραδόσεις  και τις κοινωνικές συνήθειες.  Μία από αυτές ήταν και η βεγγέρα η οποία αποτελούσε για τους κουρασμένους Αμοργιανούς πηγή ψυχικής και σωματικής ευφορίας, ως και το κύριον μέσον ενημερώσεως των συμβαινόντων στην μικρήν κοινωνίαν. Ενημέρωση, καμμμίαν σχέση έχουσαν με την  σημερινήν ψηφιακήν-τηλεοπτικήν! Οι βεγγέρες του Νομικού ήσαν υπαίθριες, στην εξώθυραν της οικίας του στην πολυσύχναστην Πλατείαν Χιωτίνη στα Κατάπολα.  Αρκετοί γηγενείς και επισκέπτες που δεν γνώριζαν την σημασίαν της κοινωνικής αυτής εκδηλώσεως ίσως την θεωρούσαν ως πηγήν κουτσομπολιού!! Μέγα λάθος γιατί αυτά ήταν ξένα και προς τον Νικήταν και προς την σύζυγόν του Ουρανίαν. Είχα γίνει καθημερινός θαμώνας στην βεγγέραν και η βραδυά διήρχετο πλήρης πνευματικής τροφής και πάσης μορφής ενημερώσεως. Δεν έλειπε η καλόπιστη κριτική των τοπικών Αρχών  αλλά και των πολιτικών υπευθύνων, με σύγκριση τα λάθη τους και άλλων που προηγήθηκαν αλλά και με την Δημοκρατίαν των Αθηνών την οποίαν σπανίως γνωρίζουν οι πολιτικοί μας ταγοί!  Μία άλλη παραδοσιακή αρχή που τηρούσε  περιπατώντας στην παραλίαν ήταν ο χαιρετισμός δι’  αποκαλύψεως της κεφαλής.  Σήκωνε τον ψάθινον πίλον του σ’ αυτόν που επρόκειτο να χαιρετίσει  ή ανταποδώσει χαιρετισμόν.

Στον παραδοσιακόν τομέα να προσθέσομεν  την καλλιέργειαν της φλασκιάς, τους καρπούς της οποίας επεξεργάζετο καλλιτεχνικώς με πολύχρωμα σχέδια έξω  και έφτιαχνε κομψοτεχνήματα!

Αυτά όλα μάλλον θα χαθούν οριστικώς με την φυγήν του Νικήτα!

Ο γάμος του με την Ουρανίαν το γένος Παρδάλη υπήρξε ευτυχής και έγινε ευτυχέστερος με την απόκτηση του Υιού Νικολάου, ο οποίος με την σύζυγόν Λυδίαν του χάρισαν της εγγονούλες ΄Ανναν και Μαργαρίταν. Επ΄ ευκαιρία τους συλλυπούμαι βυσσόθεν.

Αοίδιμε φίλε Νικήτα.

Τα ψυχικά και ηθικά σου πλεονεκτήματα δεν θα τα ξεχάσω όσον ζω αλλά και σε συνεδρίες με τρίτους θα τα  εξάρω συνεχώς. Το μόνον που μπορώ να κάνω ώστε να μη πάψεις ποτέ να είσαι φωτοδότης του ευρέως ηθικού, επιφανής, ανεξαρτήτως αν κάποιοι δεν  σε συγκατέλεξαν μεταξύ αυτών. Είσαι και θα παραμείνεις αυτόφωτος λαμπτήρ ηθικών και ανθρωπίνων αξιών.

Η μνήμη σου δεν θα εκλείψει ποτέ.

Μιχαήλ Στρατουδάκης

Πριν λίγο καιρό η Χώρα Αμοργού, το νησί της Αμοργού ,τα  γύρω  νησιά  και όχι μόνο στερήθηκαν τρεις  συμπατριώτες  μας  προκαλώντας θλίψη και μεγάλη στεναχώρια.

Πρόκειται  για τον Ανδρέα Α. Νομικό, τον Παρασκευά Μ. Γιαννακό και τον Μάρκο Ιακ. Γαβρά. Τρεις άνθρωποι με πάρα πολλά κοινά χαρακτηριστικά από εκείνα  που προδίδουν από μόνα τους την αξία τους.

Η τιμιότητα και η ηθική αποτελούσαν τα κύρια χαρακτηριστικά  τους. Δεν ήταν μόνο αυτά. Η αγάπη  τους προς τον κόσμο μακριά από ψέματα και κουτσομπολιά με κύριο γνώμονα το να δίνουν και ουδέποτε να  παίρνουν, είναι μερικά από εκείνα  που συμπληρώνουν το σύνολο  της αξίας τους. Μακριά από κάθε μορφής εξουσία δεν δέχονταν ούτε το χτύπημα στην πλάτη ,ούτε χειροκροτούσαν , ούτε άκουγαν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Κανείς ποτέ δεν γνώρισε τις εξυπηρετήσεις που έκαναν σε όλο τον κόσμο, γιατί και τους τρεις τους διέκρινε η μυστικότητα των καλών τους πράξεων.

Δεν πλειοδοτούμε για να μεγεθύνουμε την αξία τους , απεναντίας αυτή είναι φανερή.

Ο Ανδρέας ήταν το δέκατο και τελευταίο παιδί της οικογένειας των Κουρέϊδων. Εζησε μαζί με την οικογένειά του τα δύσκολα χρόνια της κατοχής κάτω από αντίξοες  συνθήκες. ΄Εκαναν όλα τα επαγγέλματα από κουρείς ,ψαράδες, κυνηγούς, βιολιτζίδες και αγωγιάτες. Μεταφορείς όλων των υλικών και εργάτες γης. ΄Ηταν τα επαγγέλματα για την συντήρησή τους στα περιορισμένα όρια για την εποχή εκείνη και αυτή η σκληρότητα της ζωής έδωσε σε όλους μαθήματα ανθρωπιάς και αγάπης προς τον πλησίον τους. Οι αδελφές του όπου έζησαν έδωσαν μαθήματα ηθικής και ανθρωπιάς. Ανταπέδιδε σε πολλαπλάσια αξία όσα και όταν κάποιος του προσέφερε κάτι. Ο Ανδρέας δεν έδινε από εκείνο που του περίσσευε. Εδινε από το δικό του.

Ο Παρασκευάς. Ο θάνατός του που προήλθε από αυτοχειρία, ίσως δεν είναι εύκολο να το συλλάβει ανθρώπινος νους. ΄Ηταν ένας νέος  χωρίς οικονομικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, άριστος τεχνικός υπάλληλος στον ΟΤΕ, χωρίς πιέσεις από την προϊσταμένη  του αρχή. Κανείς από τους δικούς του δεν έδωσε μία βάσιμη αιτιολογία για το περιστατικό. Απεναντίας αιωρούνται  πολλά, τα οποία δεν θεμελιώνουν απολύτως τίποτα. Σε όλους μας θα μείνει η άμεση εξυπηρέτηση σε οποιαδήποτε περίπτωση τόσο στην δουλειά του όσο και σε άλλες κοινωνικές προσφορές.

Και ο Μάρκος. Αναφερόμενος κανείς στον Μάρκο, όσα και να  γράψει  ποτέ δεν θα καλύψει  το μέγεθος της προσφοράς του.

Από ψαλτική δεινότητα κάλυπτε όλες τις θρησκευτικές  εκδηλώσεις όλων των  χωριών της Αμοργού, αναπλήρωνε ελλείψεις ψαλτών , είχε αμέριστη προσφορά σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις της καθημερινότητας. Δεν ήταν μονάχα η εξυπηρέτηση των δημοτών, αλλά η συμμετοχή  και  η  ενασχόληση του στην  προβολή  του νησιού. Η καθημερινή του προσφορά στην κοινωνική ζωή ήταν αδιάκοπη και συνεχής. Το κενό που άφησε ο Μάρκος είναι δυσαναπλήρωτο.

Μία σκέψη που είχαμε πριν δύο χρόνια δυστυχώς δεν ολοκληρώθηκε. Προγραμματίζαμε να φέρουμε στην επιφάνεια την καθημερινή ζωή των προγόνων μας από τότε μέχρι  σήμερα.

Είχε στο αρχείο του πλουσιότατο φωτογραφικό, φωνητικό και έντυπο υλικό που θα συντελούσαν και θα  παρουσίαζαν τις ιδιαιτερότητες της ζωής των προγόνων μας. Όταν επικοινώνησα μετά το θάνατό του με κοινό φίλο μας, δεν μου είπε ότι πέθανε ο Μάρκος άλλα ότι χάσαμε τον Μάρκον. Και πράγματι τον χάσαμε όλοι.

Από τότε που έκλεισαν την εφημερίδα   «Αμοργιανά νέα» (2006 όπου έγραφα ανελλιπώς), δεν έχω  προβεί σε  καμία δημοσίευση. ΄Ομως με την κακή συγκυρία έκανα την παραπάνω αναφορά για τους συμπατριώτες μας, παίρνοντας  την ευθύνη ότι η πλειοψηφία συμφωνεί με την άποψη μου. Θέλω να επισημάνω ότι ούτε κατά διάνοια αυτή  η αναφορά έχει συγκριτικό χαρακτήρα.

Είναι μία προσωπική μου εκτίμηση, την ευθύνη της οποίας αναλαμβάνω. Θέλω επίσης να επισημάνω ότι σέβομαι το ιερατείο και ιδιαίτερα τους ιερείς της Αμοργού, αλλά θα μου επιτρέψουν να τους  πω ότι εδώ έκαναν μία ουσιώδη  παράλειψη. Στην κηδεία του Μάρκου , αν και  έγινε στην Αθήνα, δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν οι εννέα, δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν οι πέντε, ούτε οι τρεις  μα ούτε και ο ένας ;;

Το πόσο είχαν εξυπηρετηθεί το ξέρουν οι ιερείς του νησιού και ο εκλιπών  πατριώτης μας. Θέλω να εκφράσω  τις  πιο θερμές συλλυπητήριες ευχές μου στους συγγενείς και των τριών συμπατριωτών μας και να τους διαβεβαιώσω ότι ο χρόνος θα κουραστεί πολύ για να τους βγάλει από την μνήμη και από την σκέψη μας.

Καλό ταξίδι και στους τρεις. 

ΘΕΟΔΩΡΟΣ  Ι. ΣΤΡΑΤΟΥΔΑΚΗΣ

Χωρίς καμμίαν ουσιαστικήν σπουδαιότητα έγινε ο ανασχηματισμός της Κυβερνήσεως. Έφυγαν μερικοί, ανεβαθμίσθησαν άλλοι και εισήχθησαν άλλοι μη αιρετοί!! Γιατί έγινε αυτό;  Ορισμένοι υφυπουργοί ανεβαθμίσθησαν σε αναπληρωτές Υπουργούς! Τι σημαίνει αυτό; Απολύτως τίποτε. Στο υπουργείον προϊσταται ο Υπουργός. Εκείνος έχει όλην την ευθύνην και δίδει τις δέουσες εντολές στους Γενικούς Διευθυντές και έτσι προχωρά η εργασία.  Όταν υπάρχουν αναπληρωτές υπουργοί και υφυπουργοί, ο υπουργός δεν κάνει τίποτε σε γενικές γραμμές, αλλά έχει το οφίτσιο. Έτσι του δίδεται η ευκαιρία να παρουσιάζεται στις τηλεοράσεις και τα Ραδιόφωνα και να λέει συνεχώς διάφορα πολλά των οποίων δεν τα εννοεί ο ακροατής. Προσωπική μου άποψη είναι  ότι κανείς Βουλευτής δεν έπρεπε να είναι μόνιμος κάτοικος τηλεοράσεων οι δεν Υπουργοί όταν έχουν κάτι για ανακοίνωση να καλούν στο γραφείον τους τους πολιτικούς συντάκτες αντί να περιφέρονται στα κανάλια. Δεν είναι ολίγον τι υποτιμητικόν ο υπουργός, ο κορυφαίος Δημόσιος Λειτουργός  να μεταβαίνει επιλεκτικώς  στον σταθμόν  -Χ-  που εργάζεται ένας δημοσιογράφος, αντί να συμβεί το αντίθετον; Και όταν πηγαίνει σε έναν σταθμόν ενημερώνωνται ελάχιστοι  ακροατές, ενώ όταν οι δημοσιογράφοι πάνε στο υπουργικόν γραφείον ενημερώνεται σχεδόν όλη η Ελλάδα. Πως δεν το  προέβλεψαν αυτό οι κατά περίπτωση υπουργοί;;;

Στο προκείμενον . Οι αλλαγές τι νόημα είχαν; Δεν ήταν καλοί υπουργοί ο  Βρούτσης και ο Θεοδωρικάκος; Να ζητήσει τις παραιτήσεις τους και να τους αντικαταστήσει με άλλους. Γιατί έγινε αναταραχή σ’ όλο το  Υπουργικόν Συμβούλιον; Κάθε νέος Υπουργός, δεν έχει γνώση του υπουργείου που αναλαμβάνει παρά σε ποσοστόν 5%-25 %!! Αν έχει ζήλον  και δεν μετακινηθεί  με ανασχηματισμό μπορεί να το αυξήσει στο 50%!! Αν μετακινείται συνεχώς σαν το διωκόμενον υπό του ανέμου κύμα τι θα προσφέρει στο υπουργείον; 

Ακούσαμεν νέους κλάδους υφυπουργών π.χ. κλάδος πλοίων (υπάρχει κλάδος λέμβων;), υφυπουργός εργασίας στο Υπουργείον Μεταναστεύσεως. Τι σημαίνει αυτό; Φροντίδα για επαγγελματικήν αποκατάσταση όσων έρχονται στην χώραν μας από 90 άλλα κράτη σε βάρος των Ελλήνων ανέργων;;;

Ακούσαμεν από τους παρουσιαστές του ανασχηματισμού ότι  «ο κεντρικός κορμός της Κυβερνήσεως δεν άλλαξε»!!! Που τον βρήκατε το όρον «κεντρικός κορμός»;;; Η κυβέρνηση είναι μία και τα μέλη της ισόβαθμα και ισόκυρα. Το γνωρίζετε αυτό κύριοι ενημερωτές; Το αυτό ισχύει και για τους τριακοσίους της Βουλής. Τους εψήφισεν ο Λαός για να φροντίζουν για αυτόν. Τι κάνουν;;

Ακούσαμεν για κάποιον μέλος της Κυβερνήσεως ότι  έχει διαφοροποιήσεις στον ερωτικον τομέα. Τι ενδιαφέρει τον Έλληνα αυτό;

Γενικώς από τον ανασχηματισμόν δεν προέκυψεν κάτι ουσιώδες. Μάλλον ικανοποιήσεις οικείων!  Αυτά δεν ενδιαφέρουν τον ΄Ελληνα ο οποίος μαστίζεται αγρίως και ζητά επιμόνως από τους πολιτευτές του εργασίαν γιατί δεινοπαθεί!! Η ανατροπή στον τομέα αυτόν, θα  είναι η πραγματική  και επιδιωκομένη αναβάθμιση!!

Μιχαήλ Στρατουδάκης